Page 14 - petros-essex-krimatheou

Ο απόστολος Παύλος εκδιδάσκει ακριβώς το ίδιο, όταν παραινεί:
«Μνημόνευε Ιησούν Χριστόν εγηγερμένον εκ νεκρών»40. Η μνήμη του Θεού
γίνεται αγωγός που μεταγγίζει σε εμάς τη ζωή του Θεού. Όταν λέμε, «μνήσθητί

μου, Κύριε», Τον παρακαλούμε να μας περιλάβει στη ζωή Του. Φέροντας με
ευγνωμοσύνη στον νου μας τη μνήμη των επισκέψεων της Θειας Χάριτος και
όλη την περιποίηση της Θειας αγαθότητος, η προσευχή μας μπορεί να εκλάβει

άκρως δυναμική φορά. Εάν εμμείνουμε σε αυτή την εργασία με καρτερία και την
κάνουμε πρόγραμμα ζωής, τότε θα έλθει στιγμή που θα διαπιστώσουμε ότι
είμαστε ανίκανοι να Του προσφέρουμε άξια ευχαριστία, και αυτό θα μας
οδηγήσει σταδιακά στην ομολογία ότι είμαστε όντως ανάξιοι ενός τέτοιου Θεού.

Με την ευχαριστία προς τον Θεό ελκύουμε διηνεκώς τη χάρη Του, και κατ’
αυτόν τον τρόπο η ευγνωμοσύνη γίνεται χάρισμα που αναπληρώνει τα
ελλείποντα. Ο άγιος Βαρσανούφιος αναφέρει ότι η ευχαριστία προς τον Θεό

καλύπτει τα λάθη μας και πρεσβεύει υπέρ της αδυναμίας μας41. Όταν
παραδιδόμαστε στο πνεύμα της ευχαριστίας, ο Θεός μας κατακλύζει με ολοένα
και μεγαλύτερες ευλογίες, αναζωπυρώνοντας τη ζέση της προσευχής στις

καρδιές μας. Όπως επιβεβαιώνει ο μέγας απόστολος Παύλος: «Ημείς δε ου το
πνεύμα του κόσμου ελάβομεν, αλλά το Πνεύμα το εκ του Θεού, ίνα ειδώμεν τα
υπό του Θεού χαρισθέντα ημίν»42. Το πνεύμα του κόσμου είναι πνεύμα

αλαζονείας, αγνωμοσύνης και απογνώσεως, ενώ το Πνεύμα του Θεού είναι
πνεύμα ευγνωμοσύνης και ταπεινώσεως. Για τον λόγο αυτόν, όσο περισσότερο
ευχαριστεί ο άνθρωπος τον Θεό, τόσο ταπεινότερος γίνεται, καθώς δέχεται τις
δωρεές Του, το Πνεύμα της σωτηρίας και της ακατάλυτης ζωής Του43. Όταν το

πνεύμα της ευχαριστίας φτάσει σε ένα ορισμένο πλήρωμα τότε γεννά μέσα μας
την αληθινή μετάνοια, καθώς αντιλαμβανόμαστε ότι η πεπτωκυία μας

40. Β’ Τιμ. 2,8.

41. Βαρσανουφίου και Ιωάννου, Κείμενα Διακριτικά και Ησυχαστικά (Ερωταποκρίσεις), Εκδ.
«Ετοιμασία», Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Καρέας 1996, Τόμος Α’, Απόκριση 142, σ. 300.

42. Α’ Κορ. 2,12.

43. Το χάραγμα του Χριστού στην καρδιά του ανθρώπου, σ. 408.

13