Page 10 - petros-essex-krimatheou

χάρισμα του Θεού. Τώρα όμως του δόθηκε το «φως της γνώσεως». Στο εξής
άρχισε να κατανοεί τις γραφές και να διακρίνει την οδό της σωτηρίας. Του
αποκαλύφθηκαν πολλά μυστήρια από τους βίους και τις γραφές των Αγίων.

Ο Σιλουανός από την πείρα της προσωπικής του ζωής κατανόησε ότι,

πεδίο της πνευματικής μάχης του ανθρώπου με το κακό είναι η ίδια η καρδιά
του. Τώρα πλέον, σε κάθε προσβολή του διαβόλου έπληττε ο ίδιος την καρδιά
του με πύρινη αυτομεμψία. Καταδίκαζε τον εαυτό του στην αιώνια βάσανο,

επαναλαμβάνοντας συνεχώς: «Αλλά ο Θεός είναι άγιος, αληθινός και
ευλογητός εις τους αιώνας». Θωρακισμένος με αυτή τη πύρινη ρομφαία, έγινε
απρόσβλητος στο κακό. Σε κάθε εχθρική επίθεση κατακρήμνιζε με οργή τον

εαυτό του στην άβυσσο του εξώτερου σκότους, οπότε και ο εχθρός υποχωρούσε,
καθώς δεν μπορούσε να υποφέρει τη βια του πυρός της μετανοίας του. Όπως
αργότερα μαρτυρούσε στις γραφές του, με τη «μεγάλη και ευγενή αυτή

επιστήμη» ο νους του καθαρίσθηκε και το πνεύμα μαρτυρούσε στην καρδιά του
τη σωτηρία. Κρατώντας τον νου του στον άδη χωρίς να απελπίζεται, μπορούσε
να «επιτελή αγιωσύνην εν φόβω Θεού»26, και κατ’ αυτόν τον τρόπο να αγιάσει
«ολόκληρον το πνεύμα και την ψυχήν και το σώμα»27.

-------------------------

Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί: «Για ποιον λόγο η αυτοκαταδίκη μας
δικαιώνει ενώπιον του Θεού;».

Η απάντηση έγκειται στο γεγονός ότι, όταν μετανοούμε για την

αμαρτωλότητά μας, ομολογούμε μια παγκόσμια αλήθεια και ως εκ τούτου
ελκύουμε το Πνεύμα της Αληθείας, το Οποίο μας θεραπεύει και μας οδηγεί στο
Φως της Βασιλείας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο καθαριζόμαστε από τον «νόμον της

αμαρτίας»28 και ο Αγαθός Παράκλητος διεισδύει στην καρδιά μας,

26. Βλ. Β’ Κορ. 7,1.

27. Βλ. Α’ Θεσ. 5,23.

28. Βλ. Ρωμ. 7,23.

9