Page 7 - petros-essex-krimatheou
P. 7

Θεός  μας  είναι  απόλυτος  στην  άμετρη  ισχύ  Του,  είναι  επίσης  απόλυτος  στην
               κενωτική Του ταπείνωση15. Η αλήθεια αυτή μας φανερώθηκε από το Δεύτερο
               Πρόσωπο  της  Τριάδος,  τον  Κύριο  Ιησού,  «Ος  μορφήν  δούλου  λαβών,

               εταπείνωσεν Εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού».
               Εντούτοις, κατόπιν «ο Θεός υπερύψωσεν Αυτόν και εχαρίσατο Αυτώ όνομα το
               υπέρ παν όνομα… ίνα πάσα γλώσσα εξομολογήσηται ότι Κύριος Ιησούς Χριστός
               εις δόξαν Θεού πατρός»16.



                     Τη στιγμή της θεωρίας το Πνεύμα το Άγιο ενήργησε μέσα στην καρδιά του
               Οσίου έναν θαυμαστό πλατυσμό. Στο εξής, για πάνω από σαράντα χρόνια θα
               προσεύχεται με τους λόγους: «Δέομαί Σου, Ελεήμον Κύριε, ίνα γνωρίσωσί Σε εν

               Πνεύματι Αγίω πάντες οι λαοί της γης». Κατά την όραση του Ζώντος Χριστού το
               Άγιο Πνεύμα μεταδίδει στον άνθρωπο την κατάσταση του Ίδιου του Χριστού, και
               η ζωή του ανθρώπου μεταφέρεται στον Ηγαπημένο. Όπως ο Χριστός, «ο Νέος

               Αδάμ», φέρει μέσα Του και εργάζεται σωτηρία για όλο το γένος των ανθρώπων,
               έτσι  και  κάθε  ψυχή  που  έχει  ενωθεί  με  Αυτόν,  αποκτά  το  ίδιο  φρόνημα:  «Ίνα
               πάντες σωθώσιν»17.






                                              -------------------------



                     Έπειτα από την όραση του Χριστού όσο περνούσε ο καιρός, η ενέργεια της
               χάριτος βαθμηδόν ελαττωνόταν. Η μνήμη εκείνου που είχε γνωρίσει παρέμενε
               στη  συνείδησή  του,  χωρίς  όμως  την  πρότερη  ισχύ.  Η  ειρήνη  και  η  χαρά  στην

               καρδιά  του  μειώθηκαν,  για  να  αντικατασταθούν  από  απορία  και  από  φόβο
               απώλειας  του  ουράνιου  θησαυρού.  Πως  μπορούσε  να  αποφευχθεί  η  απώλεια
               αυτή;







               15. Βλ. Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστι, σσ. 215-216.

               16. Βλ. Φιλιπ. 2,8-11.


               17. Βλ. Ο Πλατυσμός της καρδίας, σ. 64.



                                                            6
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12