Page 7 - vasileiadis-thriskeia-epistimi

γεγονότα έγιναν στην πραγματικότητα. Έχουν περάσει στους πιστούς
μέσω των γραφών.

Ο Θεός έχει αποκαλύψει τον εαυτό Του στην ιστορία, στη
δημιουργία Του. Αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι γραφές είναι ανθρώπινα
δημιουργήματα και απεικονίζουν αυτό που οι άνθρωποι θα ήθελαν να

πιστεύουν ως πραγματικότητα, έρχονται αντιμέτωποι με το γεγονός πως ο
Θεός πολλές φορές ζητάει από αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν
πράγματα που είναι ενάντια στη θέλησή τους.

Ιδιομορφίες συμβαίνουν στη φύση, όπως είναι για παράδειγμα οι
μαύρες τρύπες. Οι θρησκείες διεκδικούν τη μοναδικότητα των δημιουργών
τους και στην περίπτωση του Χριστιανισμού, αν ο Θεός εισήλθε στον

κόσμο στέλνοντας τον Χριστό, τότε και η θεολογία και η επιστήμη
ασχολούνται με χωροχρονικές έννοιες. Μια διάκριση είναι ότι η
Αποκάλυψη αναφέρεται στην κρίση των πιστών και όχι το αντίστροφο,
ενώ η επιστήμη μπορεί να κριθεί από άλλους επιστήμονες. Η Αποκάλυψη
συνδέεται με τις θρησκευτικές εμπειρίες και μπορεί να διατηρηθεί

ζωντανή μέσω της παράδοσης και της λατρείας.

Η κοινωνία είναι σημαντική τόσο στη θρησκεία όσο και στην
επιστήμη. Παρόλο που υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων, η
κοινωνία τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με συνοχή, σε αντίθεση με τη
θρησκευτική κοινωνία, η οποία πολλές φορές προσπαθεί να επιβληθεί η
μία στην άλλη. Λόγω αυτής της διαπίστωσης, ο Crawford συνειδητοποιεί

πως η σύγχρονη θρησκεία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Ξεκινάει
πάντα από μια υπόθεση και επιζητά την επιβεβαίωση ή τη διάψευση στην
ανθρώπινη εμπειρία.

Υπάρχουν παράδοξα στην επιστημονική και θρησκευτική σκέψη:
για παράδειγμα, η σωματική δυαδικότητα και η θεϊκή και ανθρώπινη φύση

του Χριστού. Αυτή η σκέψη δεν μπορεί να αποδειχτεί από την επιστήμη,
ή μάλλον θεωρείται αδύνατη να αποδειχθεί. Η θρησκεία, ωστόσο,
ασχολείται με το νόημα, τις αξίες, τις εξηγήσεις, την ηθική, ενώ η επιστήμη
με την ύλη, την ενέργεια, τη ζωή. Η επιστήμη ασχολείται με την απόδειξη
αλλά η αγάπη, η πίστη, η δικαιοσύνη, η τιμή δεν μπορούν να αποδειχτούν
με την επιστημονική μέθοδο. Η πίστη είναι ένας κοινός παράγοντας της
ζωής. Η πίστη στη θρησκεία είναι μια μορφή διορατικότητας, βλέποντας

την πραγματικότητα πίσω από την ίδια την πραγματικότητα. Ξεπερνάει τη
λογική και δεν μπορεί να αποδειχτεί από τη λογική. Συνεπώς, οι «θεωρίες»

6