Page 8 - vasileiadis-thriskeia-epistimi
P. 8

της  θρησκείας  είναι  αδύνατον  να  αποδειχτούν  με  επιστημονικό  τρόπο,
                   διότι βασίζονται στην πίστη και όχι στην εμπειρική πραγματικότητα.

                          Στο  γ΄  κεφάλαιο  ο  Crawford  πραγματεύεται  το  ζήτημα  της
                   θρησκευτικής γλώσσας. Το πρόβλημα με τη θρησκευτική γλώσσα είναι ότι
                   βρίσκεται πέρα της κατανόησής των ανθρώπων. Πολλοί φιλόσοφοι έχουν

                   υποστηρίξει ότι ο λόγος του Θεού δεν υφίσταται ή ότι μπορεί να είναι
                   αλληγορικός. Η εγκυρότητα αυτής της γλώσσας γίνεται σε σύγκριση με
                   την επιστημονική γλώσσα. Η Βίβλος είναι ένα βιβλίο που είναι ποιητικό
                   και  χρησιμοποιεί  πολλές  μεταφορές  και  αλληγορίες,  ενώ  οι  θεωρίες
                   βασίζονται στην απτή πραγματικότητα.

                          Πολύ μεγάλο πρόβλημα δημιουργεί η ερμηνεία κατά γράμμα της

                   θρησκευτικής  γλώσσας.  Για  παράδειγμα,  οι  Εβραίοι  πίστεψαν  πως  ο
                   Χριστός θα μπορούσε να γκρεμίσει τον ναό του Σολομώντος και να τον
                   ξαναχτίσει σε τρεις μέρες, αλλά Εκείνος προφανώς και εννοούσε τον ναό
                   του Σώματός Του. Επίσης, ο ιερός Νικόδημος στη συζήτησή του με τον
                   Χριστό καταλαβαίνει για τη φυσική και όχι για την πνευματική γέννα. Το

                   αρνί είναι σύμβολο της θυσίας και πολλά άλλα παρόμοια παραδείγματα.
                   Επομένως, είναι έντονη η ποιητική λειτουργία της θρησκευτικής γλώσσας.
                   Έτσι, η σύγκρουση μεταξύ θρησκείας και επιστήμης είναι αναπόφευκτη
                   πολλές φορές, γιατί η επιστήμη ερμηνεύει κατά γράμμα τη θρησκευτική
                   γλώσσα.

                          Η μεταφορά που χρησιμοποιείται για τον Θεό ονομάζεται «θεία».

                   Αυτό  το  επίθετο  προσθέτει  ζωντάνια  στον  λόγο.  Χρησιμοποιούνται
                   μεταφορές σχετικά με τον θάνατο του Χριστού: δικαίωση, συμφιλίωση,
                   λύτρωση  και  εξιλέωση.  Ο  Θεός  αποκαλύπτεται  με  μεταφορές  γιατί  ο
                   πιστός δεν μπορεί να Τον κατανοήσει με απλά λόγια. Όταν οι συγγραφείς
                   και  οι  βιβλικοί  κάνουν  λόγο  για  τον  Θεό  χρησιμοποιούν  μεταφορές
                   γεμάτοι δέος και συγκίνηση. Η μεταφορά βοηθάει να γίνει κατανοητό ή να

                   ερμηνευθεί  κατά  κάποιον  τρόπο  το  άγνωστο.  Είναι  μία  οδός  γνώσης.
                   Υπάρχουν  μεταφορές  για  τον  Θεό:  ο  πατέρας,  η  μητέρα,  ο  σύζυγος,  ο
                   φίλος, ο βράχος, το νερό, η φωτιά. Στο ανθρώπινο επίπεδο ο Θεός είναι
                   ανθρωπόμορφος αλλά δεν έχει σώμα από σάρκα.

                          Η μεταφορική χρήση της γλώσσας μπορεί να είναι αληθής ή ψευδής
                   και να αναφέρεται στο πραγματικό ή στο φανταστικό. Για παράδειγμα,

                   πολλοί  πιστεύουν  πως  η  μεταφορά  που  παρουσιάζει  την  Εκκλησία  ως
                   πραγματικό σώμα του Χριστού είναι αληθής σε οντολογικό επίπεδο, ενώ


                                                            7
   3   4   5   6   7   8   9   10   11