Page 17 - Περί Ιερωσύνης
P. 17
www.pemptousia.gr Τεύχος 36 / Ιερωσύνη / 18 Ιανουαρίου 2016 ΑΝΑΛΕΚΤΑ
επουρανίων ταγμάτων». «Διότι όσοι κατοι-
κούν και ζουν στη γη, τους δόθηκε το δι-
καίωμα να διοικούν τα ουράνια και πήραν
εξουσία που ο Θεός δεν την έδωσε ούτε
σε αγγέλους ούτε σε αρχαγγέλους». «Ποιά
εξουσία είναι μεγαλύτερη απ’ αυτήν; Ο Πα-
τέρας έδωσε στον Υιό όλη την εξουσία να
κρίνει τους ανθρώπους· βλέπω δε αυτήν να
την έχει δώσει όλη στα χέρια των ιερέων
ο Υιός». Γι’ αυτό σε μια άλλη ομιλία του
τονίζει ότι «αυτός που έλαβε την ιερωσύνη
είναι ανώτερος από αυτόν που έχει βασιλι-
κή εξουσία».
Από αυτά είναι φανερό ότι η ιερωσύνη είναι
κάτι το ασύγκριτο, γιατί πηγάζει από τον
Θεάνθρωπο Κύριό μας, ο οποίος μεταδίδει
την ιδιότητά Του αυτή στους μαθητές Του
που προχειρίστηκαν συμμέτοχοι στην ιερω-
σύνη Του, για τη συνέχιση του έργου Του:
«Καθώς απέστειλες εμένα στον κόσμο κι
εγώ απέστειλα αυτούς στον κόσμο… Κι εγώ
τη δόξα που μου έχεις δώσει, τους την έχω
δώσει» (Ιω. ιζ’ 18,22).
Ο Απ. Παύλος, έχοντας αυτά υπ’ όψιν γρά-
φει· «Και αυτός έδωσε άλλους αποστόλους,
άλλους προφήτες, άλλους ευαγγελιστές,
άλλους ποιμένες και δασκάλους, με σκο-
πό τον καταρτισμό των αγίων σε έργο δια-
κονίας, για την οικοδομή του σώματος του
Χριστού»(Εφεσ. δ’ 10-12). Είναι λοιπόν η
ιερωσύνη μια θεία διακονία και αποστολή
που ενσαρκώνει όλη τη δύναμη και χάρη
και εξουσία του Θεανθρώπου Σωτήρα Χρι-
χιερέως και Βασιλέως και οι οποίες μεταβιβάσθηκαν στού για τη συνέχιση του σωτηριώδους έργου του σ’
από τον ίδιο στους μαθητές Του και απ’ αυτούς στους όλες τις εποχές και σ’ όλες τις γενεές. Ο Κύριός μας,
διαδόχους τους. Οι διακονίες αυτές που ονομάσαμε όπως γνωρίζουμε, μετά την ανάστασή Του και πριν
λειτουργήματα είναι: το κήρυγμα του θείου Λόγου, την ανάληψή Του «ενεφύσησε» στους μαθητές Του τη
που αποτελεί τη μετάδοση της αλήθειας του θείου θε- χάρη του Αγίου Πνεύματος και τρόπον τινά τους «χει-
λήματος το οποίο αποκαλύφθηκε στο πρόσωπο του ροτόνησε», τους έδωσε την ιερατική εξουσία για να
Χριστού, περί των θείων μυστηρίων και της πανσόφου συνεχίσουν το έργο Του.
οικονομίας του Θεού. Είναι ακόμα ο αγιασμός, που
ενεργοποιεί διά των γενικών και των ειδικών μέσων της Η τελείωσή τους όμως στην ιερωσύνη, η οποία θα τους
Χάριτος και των μυστηρίων, τη δωρεά και απολύτρω- επέτρεπε να αναλάβουν σ’ όλο τον κόσμο το σωτηριώ-
ση από το Σταυρό και την Ανάσταση του Χριστού. Εί- δες αυτό έργο, έγινε την ημέρα της Πεντηκοστής. «Πα-
ναι επίσης η διακυβέρνηση και καθοδήγηση των ψυχών ράγγειλε σ’ αυτούς να μην αποχωρούν από τα Ιεροσό-
των πιστών για την επάξια συμμετοχή στους καρπούς λυμα, αλλά να περιμένουν την υπόσχεση του Πατέρα
του Πνεύματος, ώστε με αυτό τον τρόπο φωτιζόμενοι που ακούσατε από εμένα… αλλά θα λάβετε δύναμη,
και αγιαζόμενοι να είναι ικανοί να ανταποκρίνονται όταν έρθει το Άγιο Πνεύμα πάνω σας…» (Πράξ. α’ 4.8).
στην προς τον Θεό και τον πλησίον αγάπη. Όλα αυτά
και οτιδήποτε άλλο ενεργείται προς οικειοποίηση του Η κάθοδος αυτή του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της
σωτηριώδους έργου του Χριστού, επιτυγχάνεται μόνο Πεντηκοστής αποτέλεσε το χρίσμα για ολόκληρη την
με την «μεσιτεία» της ιερωσύνης. Εκκλησία, ιδιαίτερα όμως το χρίσμα της εκλογής και
αναδείξεως των πρώτων λειτουργών της, των Αποστό-
Για την μεγάλη αξία και υψηλή θέση της ιερωσύνης λων. Η «γλωσσοπυρσόμορφος» χάρις που επαναπαύ-
ας αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά λόγια του με- θηκε στις κεφαλές των Αποστόλων είναι η ίδια χάρις
γάλου ιεράρχου Ιωάννου Χρυσοστόμου: «Η ιερωσύ- που επέρχεται και σήμερα κατά την Επισκοπική χει-
νη τελείται μεν στη γη, ανήκει όμως στην τάξη των ροθεσία, η οποία τελειοποιεί τον χειροτονούμενο στην
Σελίδα 17
