Page 12 - Gkrillas_EkklhsiastikoDikaio
P. 12

Κανόνων καὶ τῶν Κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ». εκπονείται

                   ως διδακτορική διατριβή αργότερα, στο Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο Ρώμης από
                   τον Αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίο Αρχοντώνη, μετέπειτα από Φιλαδελφείας και

                   από Γέρων Χαλκηδόνος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης
                   και Οικουμενικό Πατριάρχη.

                          Στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία η κωδικοποίηση των Ιερών Κανόνων είχε
                   γίνει πολύ νωρίτερα, περίπου πενήντα χρόνια πριν την πρόταση του Αλιβιζάτου

                   στα Ελληνικά δεδομένα. Οι συλλογές των Κανόνων στην λατινική, αποτελούν

                   συντεταγμένες ελληνικές μεταφράσεις. Το 1140 εντοπίζεται ο κύριος σταθμός
                   του Κανονικού Δικαίου στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όπου με το Διάταγμα

                   του Γρατιανού και με τις Αποφάσεις του Γρηγορίου του Θ΄ (1234), το Κανονικό
                   Δίκαιο λαμβάνει μια άλλη δυναμική. Αναμφίβολα το Διάταγμα του Γρατιανού,

                   αποτελεί για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία την πρώτη ουσιαστική και πλήρη
                   συνθετική συλλογή Κανονικού Δικαίου. Μέσω μιας σειράς σχολιαστών αυτού

                   του διατάγματος, η ιστορία εντοπίζει τις αποφάσεις του Γρηγορίου του Θ΄, όπου

                   παράγεται μια συλλογή Κανόνων με επιστημονικό σχολιασμό και επιστημονική
                   επεξεργασία.

                                 ο
                          Το  16   αιώνα  το  Κανονικό  Δίκαιο  και  οι  έρευνες  περί  του  Κανονικού
                   Δικαίου στη Δύση, επηρεάζονται από δύο βασικά δεδομένα. Το πρώτο  είναι η
                   Σύνοδος του Τριδέντο  και το δεύτερο η Μεταρρύθμιση και η Αναγέννηση. Τα
                                          16
                   δύο αυτά δεδομένα προσδίδουν νέα τροπή στο Κανονικό Δίκαιο. Η Σύνοδος
                   του  Τριδέντο  απαγόρευσε  τα  σχόλια  στους  ιερούς  Κανόνες  εισάγοντας  το

                   δικανικό πρότυπο της νομολογίας της Ρωμαϊκής Αυλής. Η Αναγέννηση και η
                   Μεταρρύθμιση οδήγησαν του Κανονολόγους στην απάλειψη κάθε ερμηνευτικής



                   16   Περί  της  Συνόδου  του  Τριδέντο  ή  αλλιώς  Τρέντο  (λατ.Concilium  Tridentinum),  βλ.  στις
                   σχετικές μελέτες: HUBERT JEDIH, Entstehung und Tragweite des Trienter Dekrets über die
                   Bilderverehrung, in: Tübinger Theologische Quartalschrift 116, 1935, pp. 143–88, 404–29. ΤΟΥ
                   ΙΔΙΟΥ, Geschichte des Konzils von Trient, 4 vol., Freiburg im Breisgau 1949-1975 (A History
                   of  the  Council  of  Trent,  2  vol.,  London  1957  and  1961),  ΤΟΥ  ΙΔΙΟΥ,  Konziliengeschichte,
                   Freiburg im Breisgau 1959, RALF VAN BUHREN, Kunst und Kirche im 20. Jahrhundert. Die
                   Rezeption   des   Zweiten   Vatikanischen   Konzils   (Konziliengeschichte,   Reihe   B:
                   Untersuchungen), Paderborn 2008. Βλ. επίσης: JOHANN PETER KIRSCH,  «Council of Trent»
                   Catholic Encyclopedia (1913), Volume 15.

                                                                                                    12
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17