Page 15 - Gkrillas_EkklhsiastikoDikaio

της Εκκλησίας, άνευ μεταβολής της ουσίας και του περιεχομένου του. Ο

σκοπός δηλαδή του Κανόνα, είναι να εκφράσει, με τον τελειότερο κατά το
δυνατόν τρόπο, το περιεχόμενο και την ουσία της Εκκλησίας, ώστε να

παρέχεται στον πιστό η δυνατότητα βιωματικής αφομοίωσης του περιεχομένου
που ενυπάρχει στο δόγμα.

Η έκφραση αυτή της βιωματικής πραγμάτωσης της ουσίας της
Εκκλησίας, νοηματοδοτείται κάθε φορά στο περιβάλλον συγκεκριμένων

ιστορικών προϋποθέσεων και συγκεκριμένων ιστορικών περιστάσεων, εντός

του πλαισίου συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής. Ακριβώς επ’ αυτής της βάσεως,
γίνεται αντιληπτή η δυνατότητα μεταβολής των Κανόνων της Εκκλησίας, καθ’

όσον η Εκκλησία για να εκπληρώσει την αποστολή της, λαμβάνει υπ’ όψιν της
τις ιστορικές προϋποθέσεις και τις ιστορικές περιστάσεις, κάτω από τις οποίες

οι Κανόνες συνεγράφησαν εκφράζοντας την ουσία της. Με δεδομένο ότι οι
ιστορικές προϋποθέσεις και περιστάσεις μεταβάλλονται, η Εκκλησία δύναται

στη σοφία της να προβαίνει και στη σχετική μεταβολή των Κανόνων. Πρέπει να

τονιστεί ότι η μεταβολή αυτή, σημειώνεται στο περιβάλλον του γράμματος του
Κανόνος και όχι του πνεύματος του Κανόνος.

Η μεταβολή και η εξέλιξη των εξωτερικών συνθηκών των ιερών

Κανόνων, παράγει ουσιαστικά εξέλιξη και ανάπτυξη του βίου της Εκκλησίας σε
νέες συνθήκες. Συμπληρωματικά, στη λειτουργία αυτή των ιερών Κανόνων

λειτουργεί πάντα η παρουσία Εκκλησιαστικών Διατάξεων σε περιβάλλον
νομοθετικού περιεχομένου, έτσι ώστε ο εκκλησιαστικός βίος να κινείται ομαλά

από κάθε άποψη. Προς τούτο συνηγορεί η ίδια η γέννηση των Κανόνων της
Εκκλησίας. Οι Κανόνες δεν θεσπίστηκαν ταυτόχρονα με την εμφάνιση της

Εκκλησίας στην ιστορία, αλλά γεννήθηκαν σταδιακά και σε εξέλιξη σε

μεταγενέστερες στιγμές της πορείας της εντός της ιστορίας. Τούτο εμφαίνεται
προοδευτικά στην Εκκλησιαστική Ιστορία, όπου πολλές φορές οι εξωτερικοί

παράγοντες που επέβαλαν την δημιουργία Κανόνων, εμφανίζονται σθεναρά
στην έρευνα προδίδοντας, αφ’ ενός μεν την ανάγκη περιχαράκωσης της

αλήθειας της πίστης, αφ’ ετέρου δε της οργάνωσης και της διοίκησης του
χρηστού βίου της Εκκλησίας.

15