Page 5 - katzouraki-pandimia

του τη συνειδητοποίηση της αρχής του προσώπου και τη διαδικασία πραγμά-
10
11
τωσής της .

Πρώτος σταθμός της διαδικασίας η συνειδητοποίηση της ουσίας της αμαρτίας,
«ως εγκλήματος κατά της Θείας Αγάπης» , «ως αθετήσεως της Πατρικής αγά-
12
πης» και αυτοκτονίας στο οντολογικό επίπεδο . Καρπός αυτής της συνειδητο-
13
14
ποίησης είναι η μετάνοια για την υπερηφάνεια και την αυτονόμηση. Η μετάνοια
δεν έχει αναφορά στο ηθικό-ψυχολογικό επίπεδο, αλλά είναι γεγονός με οντο-
λογικό περιεχόμενο .Έτσι, παρ’ ότι χαρακτηρίζεται από ακραία ταλαιπωρία ο-
15
δηγεί τελικά στην οντολογική παράκληση. «Μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί
παρακληθήσονται» (Ματθ. 5,4). Η μετάνοια αρχίζει από την προσωπική μας
αμαρτωλή κατάσταση, αλλά τελικά οδηγεί στην εκούσια ανάληψη προσωπικά
της ευθύνης για το παγκόσμιο κακό. “Εγώ είμαι η αιτία του κακού”. Έτσι ο χρι-
στιανός πορεύεται προς τα κάτω στο βάθος της αναποδογυρισμένης πυραμίδας ,
16
συναντώντας τον Χριστό, ο οποίος σηκώνει την αμαρτία ολόκληρου του κόσμου.
Εκεί, και με την ενέργεια της αγάπης του Χριστού που τον ελκύει σ΄αυτό το βά-
θος, σηκώνει, κατά το μέτρο του, πάνω του το βάρος των αδελφών του, ανατρέ-
ποντας την κοσμική λογική . Και μόνον έτσι πραγματοποιείται η μετάβαση από
17
το άτομο στο πρόσωπο. Ο άνθρωπος πλατύνεται και αναπτύσσεται μέσα του η
δυνατότητα να συμπεριλάβει εντός του τον έτερο ως αδελφό. Να συμπεριλάβει
ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, μετανοώντας γι’ αυτό και αναφέροντάς το υπο-
στατικά στο θρόνο του Θείου Όντος. Έτσι η μετάνοια του ενός, του καθενός αν-
θρώπου, ενοποιεί ολόκληρο το σώμα του Αδάμ.

Στις παρούσες συνθήκες, κατά τρόπο μοναδικό, με την κοινή παγκόσμια δο-
κιμασία ο Σαρκωμένος Λόγος αγαπητικά κραυγάζει εκ νέου και καλεί σε κοινή
μετάνοια, λειτουργώντας η μετάνοια αυτή ενοποιητικά και ευνοώντας την συ-
νειδητοποίηση της κοινής φύσεώς μας σε μύριες υποστάσεις. Είμαστε όλοι έ-
να.Ένα είναι το ανθρώπινο γένος, ένας είναι ο όλος Αδάμ και ο Χριστός τον προ-
σκαλεί, διά της μετανοίας, σε συνέργεια μαζί Του, στην πράξη της αναδημιουρ-
18
γίας του . Εκείνος δεν οφείλει παρά να ανταποκριθεί στο κάλεσμα: «Οφείλομεν

10 Βλ. Αρχιμ. Σωφρόνιος, Οψόμεθα, σελ. 26.
11 Βλ. Χ. Κατζουράκη, Υποστατική θεανθρωπολογία,σελ. 90.
12 Αρχιμ. Σωφρόνιος, Οψόμεθα, σελ. 31 και 333.
13 Πρβλ. Αρχιμ. Σωφρόνιος, Οικοδομώντας, τομ. Β’, σελ. 320.
14 Βλ. Αρχιμ. Σωφρόνιος, Οψόμεθα, σελ. 90.
15 Βλ. Χ. Κατζουράκη, Υποστατική θεανθρωπολογία,σελ. 101.
16 Βλ. Αρχιμ. Σωφρόνιος, Οψόμεθα, σελ. 258· Οικοδομώντας, τομ. Β’, σελ. 285· Χ. Κατζου-
ράκη, Η υποστατική θεανθρωπολογία,σελ. 203.
17 Βλ. Χ. Κατζουράκη, Υποστατική θεανθρωπολογία,σελ. 203.
18 Βλ. Χ. Κατζουράκη, Υποστατική θεανθρωπολογία,σελ. 104-105.

4