Page 13 - lemontzis-karpoforia

έτσι πού να την έχουμε, θα λέγαμε, αναπόσπαστη (από τον εαυτό μας),

και να δένουμε γερά μ’ αυτή και να συγκρατούμε όλες τις άλλες αρετές.

Γιατί όπως ακριβώς είναι αδύνατον να κατασκευαστεί πλοίο χωρίς

καρφιά, έτσι είναι ακατόρθωτο να σωθεί κανείς χωρίς ταπεινοφροσύνη.

Η ταπείνωση λοιπόν είναι το πρωταρχικό καθήκον και η βάση της

πνευματικής ζωής. Βέβαια πολλές φορές ακούγεται η άποψη ότι αυτή η

προσπάθεια του ανθρώπου για πνευματική ωρίμανση και οντολογική

μεταμόρφωσή του που συντελείται με την εργασία των εντολών, τη

μετάνοια και την άσκηση έχει να κάνει μόνο με την εσωτερική ζωή του
ανθρώπου, περιορίζεται απλώς στα πλαίσια της προσωπικής εσωτερικής

ζωής, έχει μόνο ατομικές συνέπειες και τίποτα άλλο. Αυτή όμως η

αντίληψη είναι λανθασμένη διότι η πνευματική καλλιέργεια και ανύψωση

του ανθρώπου μέσα στη χάρη του Θεού έχει αναπόφευκτα και κοινωνικές

διαστάσεις.

Είμαστε μέλη μιας κοινωνίας που έχει οικοδομηθεί δυστυχώς πάνω

στην αμαρτία, όντας αυτονομημένης και αποστασιοποιημένης από το

Θεό. Μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο γίνεται λόγος για ειρήνη, δικαιοσύνη,

ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, για αγάπη και αγωνίζονται πολλοί

άνθρωποι για την επικράτηση αυτών των ιδανικών, με τρόπο όμως και

διάφορα Μέσα όπως η βία, καταστάσεις που διαιωνίζουν το κακό. Δεν

γνωρίζουν ότι εάν όλοι μας καταπολεμούσαμε τα πάθη μας θα

μπορούσαμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Εάν καταπολεμούσαμε

τα πάθη της φιλαργυρίας, της πλεονεξίας, της απληστίας, δεν θα

υπήρχαν πόλεμοι, εκμετάλλευση, κοινωνική αδικία, κλοπές. Εάν

καταπολεμούσαμε το πάθος της φιλαυτίας δεν θα ενδιαφερόμασταν μόνο

για τον εαυτό μας αλλά και για το συνάνθρωπό μας. Εάν

12