Page 8 - lemontzis-karpoforia

Η ασκητική ζωή είναι όλη η πορεία του ανθρώπου προς την θέωση,

η τήρηση των εντολών του Χριστού, δια των οποίων καθαρίζεται η καρδιά

από τον συρφετό των παθών και ο νους από τον κόσμο της φαντασίας και

από τα είδωλα των λογισμών. Οι θείες εντολές και προσταγές δεν είναι

τίποτα άλλο παρά «συνταγές» στον αγώνα της θεραπείας μας. Δεν είναι

όμως αυτές η θεραπεία. Θεραπεία είναι η αποκατάσταση της

πνευματικής μας υγείας, επιστροφή στην κατά φύσιν κατάσταση του

ανθρώπου.

Η νίκη επί των παθών που πραγματοποιείται με την άσκηση είναι
το δυσχερέστερο έργο και η νίκη είναι η μεγαλειωδέστερη από όλες.

Σκοπός είναι η κατάκτηση της απάθειας. Η απάθεια είναι η έσχατη

κατάληξη των αρετών.

Σκοπός μας δεν είναι να εξαλείψουμε τα πάθη, αλλά να τα

μεταμορφώσουμε, να αλλάξουμε κατεύθυνση στις ενέργειές τους. Η

ανεξέλεγκτη οργή μπορεί να μετατραπεί σε αγανάκτηση εναντίον της

αδικίας, η γεμάτη κακεντρέχεια ζήλεια, σε ζήλο για την αλήθεια. Αυτή η

προσπάθεια μεταμόρφωσης των παθών πρέπει να γίνεται στο επίπεδο

και της ψυχής και του σώματος. Στο επίπεδο της ψυχής,

μεταμορφώνονται με την προσευχή, με τη συμμετοχή στα μυστήρια, με

τις έμπρακτες εκδηλώσεις προσφοράς αγάπης στους άλλους. Στο επίπεδο

του σώματος, τα πάθη μεταμορφώνονται, πάνω απ' όλα, με νηστεία κι

εγκράτεια. Ο άνθρωπος αποτελεί ενότητα σώματος και ψυχής και γι’ αυτό

οι Πατέρες μας επιμένουν και στη σωματική άσκηση όπως η νηστεία.

Άλλωστε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός νήστεψε σαράντα ημέρες στην έρημο

και αποκρούοντας κάθε πειρασμό μας δείχνει τον τρόπο της αληθινής

ασκήσεως και νίκης κατά του διαβόλου. Σε αντίθεση με τον Αδάμ, που με

7