Page 9 - lemontzis-karpoforia

την ακρασία άνοιξε τον δρόμο της αποστασίας και της απομάκρυνσης

από το Θεό, ο Χριστός άρχισε το επίγειο έργο Του με την νηστεία και με

αυτή πολέμησε και νίκησε τον πρόξενο των παθών, το διάβολο (Α.

Κεσελόπουλου, "Πάθη και Αρετές", σελ. 147). Η κάθαρση και η

απελευθέρωση από τα πάθη, ως αρνητική πλευρά της κατά Χριστόν ζωής

του ανθρώπου, και η τήρηση των θείων εντολών ως η θετική πλευρά της,

αποτελούν τις δύο φάσεις της άσκησης (Γ. Μαντζαρίδη, «Ορθόδοξη

πνευματική ζωή» σελ. 19).

Για τους Πατέρες η κάθαρση είναι καρπός σταδιακής και
προοδευτικής μετάνοιας. Είναι ο θάνατος του «παλαιού ανθρώπου» και η

ανάσταση του «καινού». Είναι ακόμη η απελευθέρωσή του από τη φθορά

και την αμαρτία. Ο μεταπτωτικός άνθρωπος που βιώνει τον διαλεκτικό

αγώνα μεταξύ παλαιού και νέου ανθρώπου χρειάζεται απαραιτήτως τη

χάρη του Θεού για να πετύχει τη σωτηρία του, αφού η απελευθέρωσή του

από τα δεσμά της αμαρτίας είναι αδύνατο να έρθει με τις δικές του

δυνάμεις διότι η πνευματική ζωή δεν πηγάζει από τον άνθρωπο. Η

πνευματική ζωή πηγάζει από το Θεό, προσφέρεται με τη χάρη του που

φανερώθηκε εν Χριστώ και εκδηλώνεται ως καρπός του αγίου Πνεύματος.

Δεν αποτελεί καρπό των διανοητικών ή ηθικών αρετών ούτε

καλλιεργείται με συναισθηματισμούς και υπολογισμούς. Η πνευματική

ζωή πηγάζει από το Θεό και εκδηλώνεται ως καρπός του Αγίου

Πνεύματος. Αναφέρει ο άγιος Μάρκος ο Ασκητής:

«Μη ζητάς την τελειότητα αυτού του νόμου σε ανθρώπινες αρετές,

γιατί τέλειος σ' αυτές δεν υπάρχει. Η τελειότητά του είναι κρυμμένη στο

Σταυρό του Χριστού».

8