Page 10 - lidras_kyprianos
P. 10

ἠδύνατο νὰ προξενήσῃ κακὴν ἐντύπωσιν εἰς τὸν τόπον, ἠναντιώθη ἀμέσως καὶ
                   ἔκτοτε οὐδὲν ἠκούσθη νὰ λέγεται περὶ μασσόνων καὶ μασσονικῆς στοᾶς».
                      Ἐξ  αὐτῆς  φαίνεται  ὅτι  πρὶν  τὴν  κάθοδό  του  στὴν  Κύπρο  (προφανῶς  ἐκ
                   Γαλλίας) τὸ 1815, ὅταν ἦταν ὁ προκάτοχός του Regnault  πρόξενος στὴν Κύπρο
                                                                             40
                   τὰ  ἔτη  1802-1815,  κάποιοι  ξένοι,  «μεταξὺ  αὐτῶν  καὶ  γάλλοι  ναῦται...
                   συνηθροίσθησαν  δύο  ἢ  τρεῖς  φορὰς  εἰς  δεῖπνον  εἰς  ἐξοχικὸν  οἶκον,  τὸ  ὁποῖον
                   ὀνομάζουσι  μασσονικὴν  συνέλευσιν».  Ἐδῶ  μᾶς  δίδεται  ἡ  μαρτυρία  περὶ
                   μασωνικῆς  συνελεύσεως,  μέλη  τῆς  ὁποίας  ἦταν  κάποιοι  γάλλοι  ναυτικοί.  Τὸ
                   γεγονὸς αὐτὸ τὸ πληροφορήθηκε ὁ γάλλος πρόξενος, ὁ ὁποῖος φοβήθηκε μήπως
                   «προξενήσει  κακὴν  ἐντύπωσιν  εἰς  τὸν  τόπον».  Ἴσως  ὁ  γάλλος  πρόξενος  νὰ
                   πληροφορήθηκε  γιὰ  τὴν  ἐγκύκλιο  καὶ  τὶς  ἐνέργειες  στὶς  ὁποῖες  εἶχε  σκοπὸ  νὰ
                   προβεῖ ὁ ἀρχιεπίσκοπος, ἀπὸ τὸν μητροπολίτη Κιτίου. Τὸ προξενεῖο βρισκόταν
                   στὴν  μητροπολιτική  του  περιφέρεια,  καὶ  εἶναι  πολὺ  πιθανόν,  δεδομένου  ὅτι  ὁ
                   μητροπολίτης εἶχε λάβει παραγγελία, μέσῳ τῆς ἐγκυκλίου, νὰ ἐνεργήσει ὥστε νὰ
                   ἐξαφανιστεῖ  κάθε  κίνηση  γύρω  ἀπὸ  αὐτὴ  τὴν  αἵρεση,  νὰ  ἐπισκέφθηκε  καὶ  νὰ
                   παρατήρησε τὸν γάλλο πρόξενο.
                      Ὁ γάλλος πρόξενος φαίνεται ὅτι γνώριζε ἀρκετὲς πληροφορίες. Τὸν ἐξοχικὸν
                   οἶκον,  τὴν  ὥρα  τοῦ  δείπνου,  δύο-τρεῖς  φορές,  γάλλοι  ναῦτες,  μασωνικὴ
                   συνέλευση.  Ἴσως  τὶς  πληροφορίες  νὰ  τὶς  ἔλαβε  ἀπὸ  μέλη  τῆς  οἰκογένειας
                   Καρύδη. Ἄτομα αὐτῆς τῆς οἰκογένειας διετέλεσαν μέλη τοῦ γαλλικοῦ προξενείου
                   στὴν Λάρνακα, καὶ ἐξ αὐτῶν ὁ Πετράκης Καρύδης  ἦταν τέκτονας. Φαίνεται ὅτι
                                                                       41
                   ἦταν καλὰ μυημένος εἰς τὰ τῆς Μασωνίας δόγματα, διότι ἄφησε ἕνα χειρόγραφο
                   μὲ χρονολογία 1751, στὸ ὁποῖο δίδει ἱστορικὰ γεγονότα καὶ δογματικὲς θέσεις
                   αὐτῆς τῆς αἵρεσης.
                      Δὲν ὑπάρχει μαρτυρία ὅτι συστήθηκε ὀργανωμένος Τεκτονισμὸς στὴν Κύπρο
                   κατ’  ἐκείνη  τὴν  περίοδο,  ἀλλὰ  ὑπῆρχαν  μεμονωμένες  περιπτώσεις  τεκτόνων.
                   Αὐτὲς φαίνεται ὅτι εἶχαν σχέση μὲ τὴν Γαλλία, ἀφοῦ καὶ ὁ ἴδιος ὁ Καρύδης στὸ
                   τέλος τοῦ χειρογράφου ἀναφέρει τὴν «Μαρσίλλιαν» , ὡς τόπον «εἰς τὸν ὁποῖον
                                                                         42
                   ἐδόθησαν  εἰς  τύπον  αἱ  φιγοῦρες  ὅπου  ἑρμηνεύουσι  τὸν  τρόπον,  πῶς
                   ἀποδέχονται  τοὺς  ἀνθρώπους  εἰς  τὴν  αὐτὴν  αἵρεσιν».  Παρατηροῦμε  ὅτι
                   ἀναφέρει τὴν Μασσαλία. Φαίνεται ὅτι οἱ πρῶτοι οἱ ὁποῖοι ἔφεραν τὴν Μασωνία
                   στὴν  Κύπρο  ἦταν  γάλλοι.  Οἱ  ἄγγλοι  πολὺ  ἀργότερα  τὴν  ὀργάνωσαν  ἐπὶ
                   συστηματικῆς  βάσεως.  Στὴν  ὑπόθεση  ὅτι  γάλλοι  ἦταν  οἱ  εἰσηγητὲς  καὶ
                   πρωτεργάτες  τῆς  Μασωνίας  στὴν  Κύπρο,  συνηγορεῖ  καὶ  ἡ  θέση  τοῦ  Γ.
                   Παπαχαραλάμπους,  ὅτι  «κατὰ  παρετυμολογίαν  ἐκ  τοῦ  franc  maçon»            43  ,
                   ἀναφέρεται  ὁ  Κυπριανὸς  στὴν  ἐγκύκλιό  του  σὲ  «φαρμασόνους».  Τὸ  ἐμπόριο
                   εὐνοοῦσε τὴν διακίνηση καὶ ἀνθρώπων καὶ ἰδεῶν . Ἐξ ἄλλου, ἡ ἀναφορὰ στὴν
                                                                       44
                   προκειμένη περίπτωση σὲ γάλλους μασώνους καὶ μάλιστα ναῦτες, ἐπιβεβαιώνει
                   τὴν  ὑπόθεση.  Ἀλλὰ  καὶ  τὸ  βιβλίο  τοῦ  ἱερομονάχου  Ἀγαπίου  «Κατὰ
                   Φαρμασώνων» ἐπιβεβαιώνει τὰ προλεχθέντα.

                   40  Τοῦ αὐτοῦ, «Πρόξενοι καὶ προξενεῖα ἐν Κύπρῳ», ΚΧ, Ζ΄ (1930) 199.
                   41  Γ. ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, «Ὁ τεκτονισμὸς ἐν Κύπρῳ», ΚΣ, ΛΑ΄ (1967) 85.
                   42  Τοῦ αὐτοῦ, αὐτόθι, σ. 89.
                   43  Αὐτόθι, σ. 83.
                   44  Αὐτόθι, σ. 92.

                                                            9
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15