Page 5 - lidras_kyprianos

14
Ἔφθασαν στὸ σημεῖο νὰ γίνονται δημόσιοι διάλογοι καὶ συζητήσεις . Ἐξ ἄλλου
κατ’ ἐκεῖνο τὸν καιρό, συνέβησαν τρομακτικὰ γεγονότα στὸ εὐρωπαϊκὸ
15
προσκήνιο ποὺ εἶχαν σχέση μὲ τὸν Μασωνισμό, ὅπως ἡ γαλλικὴ ἐπανάσταση , ἢ
εἶχαν μασώνους πρωταγωνιστές, ὅπως ὁ Dauton Georges Jaeques , φλογερὸς
16
δημεγέρτης τῆς γαλλικῆς ἐπανάστασης, ὁ γερμανὸς στρατηγὸς Blucler ,
17
νικητὴς στὸ Βατερλώ, ὁ ἄγγλος ἥρωας τοῦ Τραφάλγκαρ Wellington , ἐπίσης
18
νικητὴς στὸ Βατερλώ, καὶ ἄλλοι.
Μεταξὺ τῶν μυηθέντων δὲν ἔλειψαν καὶ ὀθωμανοί. Αὐτοί, μετακινούμενοι
ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη σὲ ἄλλους τόπους, ἐνδεχομένως νὰ μετέφεραν τὴν
Μασωνία καὶ μεταξὺ τῶν ἐπιχωριαζόντων ὀθωμανῶν, ὅπως πιθανὸν νὰ
συνέβηκε καὶ στὴν Κύπρο, κάτι γιὰ τὸ ὁποῖο κάνει ἀκροθιγῆ ἀναφορὰ ὁ
Κυπριανός.
Ἡ ἀναφορὰ στοὺς ὀθωμανοὺς καὶ μάλιστα στοὺς «ἐκλεκτούς», δηλ. τοὺς
ὑψηλὰ ἱσταμένους, ὁδήγησε τὸν Γ. Παπαχαραλάμπους νὰ ἰσχυριστεῖ ὅτι αὐτὸ
«σημαίνει πὼς οἱ τουρκικὲς ἀρχὲς τῆς Κύπρου ὑπέδειξαν στὸν Κυπριανὸ νὰ
προβεῖ στὴν πράξη αὐτή, ἢ πὼς ὁ Κυπριανὸς ἔτρεξε μὲ τὴν ἐγκύλιο αὐτὴ νὰ
εὐχαριστήσει τοὺς τούρκους» , ἤ, ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἱστορικὸς (ψευδώνυμο
19
συγγραφέως), «ὁ Κυπριανὸς εἶχε ὑπόψιν του ἀνατρεπτικὴ κίνηση,
ἀπελευθερωτικὴ κατὰ τῆς τυραννίας, τὴν ὁποίαν βοηθοῦσαν μερικοὶ ἐκλεκτοὶ
ὀθωμανοί» .
20
Τὸ ἐὰν ὑπῆρχε ἀνατρεπτικὴ κίνηση ἐκ τῶν ὀθωμανῶν μὲ σκοπὸ τὴν
ἀνατροπὴ τῆς τυραννίας, αὐτὸ δὲν μαρτυρεῖται καθόλου στὶς πηγές. Ἀλλὰ καὶ
ἐὰν κάποτε προσπάθησε κάποιος ὀθωμανὸς νὰ τὸ κάνει, τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ
καταπνιγεῖ καὶ ὁ ἴδιος καὶ οἱ ὀπαδοί του στὸ αἷμα . Δὲν ἀνέχονταν οἱ σουλτᾶνοι
21
ἐπαναστατικὲς κινήσεις. Κι αὐτές, ὅταν πραγματοποιοῦνταν, δὲν εἶχαν σκοπὸ
τὴν πάταξη τῆς τυραννίας, ἀλλὰ τὸν ἁρπαγμὸ τῆς ἐξουσίας καὶ τὴν συνέχιση τῆς
τυραννίας ὑπὸ ἄλλου ἀτόμου . Ὑπῆρχαν τοῦρκοι, οἱ ὁποῖοι ἀγαποῦσαν τοὺς
22
χριστιανοὺς καὶ πολλὲς φορὲς τοὺς βοήθησαν . Ἦταν ὅμως μεμονωμένες
23
περιπτώσεις, στὶς ὁποῖες δὲν παρατηρήθηκε τάση ἐπαναστατικὴ ἀπέναντι στὴν
ἐξουσία.

14 Τοῦ αὐτοῦ, ὅ.π., σ. 16. ΑΡΧΙΜ. ΔΟΣΙΘΕΟΥ, Μιὰ γοργόνα στὸν Κεράτιο, ἔκδ. ἱερᾶς μονῆς Τατάρνης
Εὐρυτανίας 2001, σ. 166.
15 ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, Τὸ μαῦρο λεξικὸ τῆς ἑλληνικῆς Μασονίας, ἐκδ. Γιάννης Β. Βασδέκης, τ.
Α΄, Ἀθήνα 2001 , σσ. 251-252. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΤΡΕΜΠΕΛΑ, Μασσωνισμός, Ἀθῆναι 1992, σσ. 26-27.
2
16 ΣΕΡΓΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ, Στὰ παρασκήνια τῆς κυπριακῆς Μασονίας, Ἀθήνα 1980, σ. 149.
17 Τοῦ αὐτοῦ, αὐτόθι, σ. 150.
18 Αὐτόθι, σ. 150.
19 ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ, «Παρατηρήσεις πάνω στὴν ἐγκύκλιο κατὰ τῶν μασόνων τοῦ ἀρχιεπισκόπου
Κυπριανοῦ», ΚΣ, ΜΓ΄ (1979) 166.
20 Τοῦ αὐτοῦ, αὐτόθι, σ. 166.
21 Τέτοια ἦταν ἡ περίπτωση τοῦ Ἀλῆ πασᾶ στὰ Ἰωάννινα.
22 Κ. ΧΑΤΖΗΪΩΑΝΝΟΥ, «Διακυβέρνησις τῆς Κύπρου - οἱ σατράπαι αὐτῆς», ΚΧ, Θ΄ (1933) 69-80.
23 Ὅπως ἡ περίπτωση τοῦ Κιόρογλου, ὁ ὁποῖος προσπάθησε νὰ γλυτώσει τὸν Κυπριανό.
Παρόμοιες περιπτώσεις βλ. ἐν Πανηγυρικὸν Λεύκωμα, ἐπὶ τῇ τελετῇ τῶν ἀποκαλυπτηρίων τῆς
προτομῆς τοῦ ἐθνομάρτυρος Κυπριανοῦ ἐν τῇ γενετείρᾳ αὐτοῦ Στροβόλῳ τὴν 27ην Ἀπριλίου 1930,
ἐπιμέλεια ἐπανέκδοσης πρωτ. Κωνσταντῖνος Κοῦκος, ἔκδ. Συμβουλίου Κοινοτικῆς Εὐημερίας
Στροβόλου, Στρόβολος-Κύπρος 1988, σσ. 98. 119-120.

4