Page 11 - panagopoulos-kanones

Ο βίος του αγίου Ανδρέου Κρήτης γράφηκε από τον Νικήτα τον
9
πατρίκιο και κυέστορα . Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτου του βίου του,
γεννήθηκε στη Δαμασκό, από τον Γεώργιο και την Γρηγορία. Μέχρι το
7 έτος της ηλίκιας του δεν είχε φωνή και θαυματουργικά, κατόπιν
ο
άρχισε να μιλά. Αργότερα πηγαίνει στα Ιεροσόλυμα στον ναό της
Αναστάσεως, γίνεται μοναχός και νοτάριος του πατριαρχείου. Το
πατριαρχείο τότε είχε εκπρόσωπο μόνο έναν πρεσβύτερο για την
Οικουμενική Σύνοδο του 680/1, οπότε καλείται ο νοτάριος Ανδρέας με
δύο άλλους γεροντότερους να συντάξουν μια επιτροπή να πάει στην
Κων/πολη και να δώσει τα διαπιστευτήρια στον αυτοκράτορα. Το 685
φθάνει η επιτροπή στην Πόλη, αλλά ο Ανδρέας τελικά μένει εκεί και
χειροτονείται διάκονος, όπου και εκεί παραμένει για 20 έτη και μετά
την εκλογή του σε αρχιεπίσκοπο της νήσου Κρήτης του θρόνου του
αποστόλου Τίτου , όπου πηγαίνει και δραστηριοποιείται, πιθανόν περί
10
το 711. Ο βιογράφος του δεν μας δίνει πολλά στοιχεία για το
συγγραφικό και υμνογραφικό του έργο. Ενίσχυσε πνευματικά την
Κρήτη και την έσωσε από τους Άραβες ενώ έγιναν θαυματουργίες.
Ταξίδευσε για Κων/πολη και κατά την επιστροφή του προείδε την
κοίμησή του, στην Ερεσσώ της Μυτιλήνης, στον ναό της αγίας
μάρτυρος Αναστασίας.
Περί το 1422 ο μοναχός Μακάριος Μακρής συγγράφει τον «βίο
11
του αγίου Ανδρέου, αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτου» . Ο
συγγραφέας εκοιμήθη λίγο αργότερα το 1425 και απ’ ότι φαίνεται
χρησιμοποίησε τους αγιορείτικους κώδικες των λειτουργικών βιβλίων,
που περιείχαν τα ποιητικά και υμνογραφικά έργα του Αγίου , καθώς
12

9 Βλ. Αθ. Παπαδόπουλου-Κεραμέως, ΑΙΣ (=Ανάλεκτα Ιεροσολυμιτικής Σταχυολογίας),
Πετρούπολη, 1898, σσ. 169-179, «Κύριε ευλόγησον. Ου θεμιτόν έστιν, ούτε μην όσιον…».
10 Βλ. «Τίτος, λέγει, ο της δυοκαιδεκάδος των τήδε καθέδρας αρχίθρονος», P.G. 97, 1157b, 1144-
1145. Όπου υπάγονταν δώδεκα ισάριθμα κρητικές πόλεις, επισκοπές. Αλλά φαίνεται ότι από τη
νήσο και όχι από την πόλη λάμβανε τον τίτλο.
11 Πρβλ. Κώδικας 635 του Βατοπεδίου, ο οποίος δημοσιεύθηκε με σχόλια από τον Βασ. Λαούρδα,
Κρητικά Χρονικά (=Κρ. Χρ.), Ζ’, 1953, σσ. 63-74 (περιοδικό, Ηράκλειο, Κρήτη).
12 Πρβλ. στον ως άνω κώδικα : «γραμματικήν τε (γάρ) εκμανθάνει και προσλαμβάνει ρητορικήν
και των φιλοσοφίας δογμάτων επιβατεύει μετά συνέσεως, και απλώς ειπείν τοις αρίστοις των

10