Page 8 - xristodoulou_kathodos

3. Η Κάθοδος στην εκκλησιαστική Τέχνη και Λατρεία.

Το δόγμα της Καθόδου στον άδη περιελήφθη από την αρχή στην
αρχαιότατη χριστιανική Λατρεία, όπως γίνεται φανερό από τα αρχαία

λειτουργικά κείμενα που σώθηκαν μέχρι σήμερα. Στην ευχή της

μετουσιώσεως της Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου, δέεται ο ιερέας:

«αφού κατήλθε διά του σταυρού στον άδη, … έλυσε τις οδύνες του

θανάτου» ο Σωτήρας. Και στο Θεοτοκίο πριν από την μεγάλη Δοξολογία η

Εκκλησία υμνολογεί, ότι από τον Σωτήρα που κατήλθε στον άδη «ο άδης

αιχμαλωτίστηκε, ο Αδάμ ελευθερώθηκε, η κατάρα νεκρώθηκε, η Εύα

ελευθερώθηκε , ο θάνατος θανατώθηκε, και εμείς πήραμε ζωή». Και στην

ευχή της ακολουθίας της γονυκλισίας της Πεντηκοστής δέεται ο ιερέας :

«Ο Χριστός αφού κατέβηκε στον άδη και αφού συνέτριψε τα αιώνια

δεσμά, υπέδειξε την άνοδο σ’ αυτούς που βρίσκονταν εκεί». Επίσης στους

εξορκισμούς του βαπτίσματος του Μεγάλου Βασιλείου, και του ιερού

Χρυσοστόμου λέγεται: «Θα σε επιτιμήσει ο Κύριος, διάβολε, ο οποίος αφού

κατέβηκε στον άδη, και κατάστρεψε τα μνημεία του, και ελευθέρωσε

όλους τους φυλακισμένους σ’ αυτόν, τους κάλεσε κοντά του». Και στον

κατηχητικό λόγο του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στο τέλος της

Λειτουργίας του Πάσχα ακούμε: «Αιχμαλώτισε τον Άδη, αυτός που

κατήλθε στον άδη·… Πού είναι θάνατε το κεντρί σου; πού είναι η νίκη σου

άδη;». Και στο τέλος της προσκομιδής της Λειτουργίας του Ιωάννου

Χρυσοστόμου, όπως και στις ακολουθίες του δ' ήχου των Κυριακών του

χρόνου και άλλων εορτών, ψάλλεται το τροπάριο: «Εν τάφω σωματικώς,

εν άδου δε μετά ψυχής, ως Θεός, εν παραδείσω δε μετά ληστού, και εν

θρόνω υπήρχες, Χριστέ, μετά Πατρός και Πνεύματος, πάντα πληρών ο

απερίγραπτος» (Ήσουν στον τάφο με το σώμα, στον άδη με τη ψυχή σου

ως Θεός, στον παράδεισο με τον ληστή και στο θρόνο σου Χριστέ με τον

7