Page 6 - xristodoulou_kathodos

Κυπριανός Καρχηδόνος, Λακτάντιος, Μεθόδιος Ολύμπου και οι μεγάλοι

Πατέρες των επόμενων αιώνων. Αυθεντική σύνοψη της διδασκαλίας για

την Κάθοδο στο άδη έκανε ο Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός: «Κατέβηκε στον

άδη η θεωμένη ψυχή, ώστε όπως ανέτειλε στη γη ο ήλιος της δικαιοσύνης,

έτσι και σ΄ αυτούς που βρίσκονταν κάτω από τη γη μέσα στο σκοτάδι και

τη σκιά του θανάτου να τους φωτίσει το φως· και όπως έφερε το

χαρμόσυνο μήνυμα της ειρήνης, την άφεση στους αιχμαλώτους και το

φως στους τυφλούς στη γη και έγινε αιτία της αιώνιας σωτηρίας σε όσους

πίστεψαν και έλεγχος της απιστίας σε όσους δεν πίστεψαν έτσι και σε

όσους βρίσκονταν στον άδη ώστε σ’ αυτόν να υποταχθούν τα επουράνια,

τα επίγεια και τα καταχθόνια, και έτσι αφού ελευθέρωσε από τα δεσμά

όσους ήσαν αιώνια αιχμάλωτοι, αμέσως αναστήθηκε από τους νεκρούς

ανοίγοντας σ’ εμάς τον δρόμο της αναστάσεως». Την δογματική

διδασκαλία για την Κάθοδο επανέλαβαν οι ορθόδοξοι εκκλησιαστικοί

συγγραφείς και θεολόγοι των μετέπειτα αιώνων μέχρι σήμερα.

Το δόγμα της Καθόδου στον άδη περιέλαβαν στα σύμβολά τους οι

τρεις Σύνοδοι στη Νύσσα το 359, στην Κωνσταντινούπολη το 360 και στο

Σίρμιο το 369. Αργότερα δε εισήλθε στο Αποστολικό και το Αθανασιανό

σύμβολο. Η Κάθοδος στον άδη δογματοποιήθηκε πρώτον από την Ε' Οικ.

Σύνοδο (553), που αναθεμάτισε όσους δεν δέχονταν, ότι «ο Λόγος του

Θεού, αφού ενανθρώπησε πήρε σάρκα με ψυχή λογική και νοερά,

κατέβηκε στον άδη και πάλι ο ίδιος ανέβηκε στον ουρανό»· δεύτερον δε

από την Ζ' Οικ. Σύνοδο (787) η οποία διακήρυξε: «αυτόν (τον Χριστό)

ομολογούμε... ότι αιχμαλώτισε τον άδη και ελευθέρωσε τους αιώνια

φυλακισμένους». Και στα Πρακτικά της Α' Οικουμενικής Συνόδου (325)

υπάρχει «η απάντηση των αγίων Πατέρων από τον Μακάριο επίσκοπο

Ιεροσολύμων: Πηγαίνουμε μετά τον θάνατο στον άδη· δέχθηκε (ο

5