Page 7 - xristodoulou_kathodos

Χριστός) και αυτό, και κατήλθε εκούσια σ’ αυτόν· δεν πήγε όπως εμείς,

αλλά κατήλθε· γιατί δεν ήταν υποχείριος του θανάτου, αλλά εξουσιαστής

του θανάτου, και αν και κατήλθε μόνος, ανέβηκε με πλήθος».

Συνοψίζοντας αναφέρουμε ότι η Εκκλησία με Συνόδους, με σύμβολα, με

ομολογίες πίστεως και με συγγραφές των Πατέρων και των θεολόγων

της, πάντοτε δίδαξε ότι ο Κύριος «και στον άδη κατήλθε και ελευθέρωσε

τις ψυχές από τα αιώνια δεσμά».

Από τη σύντομη αναφορά στην εκκλησιαστική διδασκαλία για την

Κάθοδο του Χριστού στον άδη διαπιστώθηκε ότι, όπως όλα τα άλλα

ορθόδοξα δόγματα, έτσι και αυτό ακολούθησε την ίδια περίπου διαδι-

κασία της βαθμιαίας αναγωγής από την Εκκλησία σε δόγμα από την

διδασκαλία της Αγίας Γραφής και τις Αποστολικής Παραδόσεως και της

εκκλησιαστικής βιώσεως από τους αρχαίους χριστιανούς, ιδιαίτερα στη

θεία Λατρεία, μέχρι ανυψώσεως σε δόγμα πίστεως από τις Οικουμενικές

Συνόδους.

Εντάσσεται δε το δόγμα αυτό πρώτον μεν και κυρίως στο

χριστολογικό δόγμα, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του, έπειτα δε

αναφέρεται και στο σωτηριολογικό δόγμα. Ολόκληρος ο δογματικός

χώρος μεταξύ της εξιλαστήριας επί του σταυρού θυσίας και της

αναστάσεως του Λυτρωτή κατέχεται από την Κάθοδό του στον άδη και

του σωτηριώδους έργου του σ΄ αυτόν. Αυτό εκφράζεται προ πάντων στην

πλουσιότατη υμνογραφία της Ελληνορθόδοξης Λατρείας.

6