Page 14 - aslanidis-diastromatosi

σε αρκετά σημεία της Καινής Διαθήκης εμφανίζονται μαζί. Διότι, οι

γραμματείς ήταν οι επίσημοι ερμηνευτές του Νόμου, όμως ο μεγαλύτερος

αριθμός τους υιοθετούσε τις πεποιθήσεις των Φαρισαίων, ενώ αρκετοί

Φαρισαίοι ακολουθούσαν τις διδασκαλίες που προέρχονταν από την
ερμηνεία των γραμματέων. Γι’ αυτό τον λόγο, οι Φαρισαίοι υποστήριζαν

ότι η προφορική παράδοση θα έπρεπε να έχει ίδια βαρύτητα με τη
γραπτή .
31

Ο μεγαλύτερος αριθμός των Φαρισαίων δεν φαίνεται να ήταν ιερείς.

Όπως μας πληροφορούν τα ραββινικά γραπτά κείμενα, πιθανόν οι

περισσότεροι να ήταν μικροπωλητές, μικροί γαιοκτήμονες και

καλλιτέχνες των διαφόρων πόλεων. Έτσι, οι Φαρισαίοι μελετούσαν

διεξοδικά τον Νόμο και ακολουθούσαν τις διατάξεις του σε αντίθεση από

άλλους Ιουδαίους, χαρακτηριστικό που τους ξεχώριζε. Ασκούσαν την

ερμηνεία τους και την προσέγγισή τους στην Γραφή σύμφωνα με την

32
παράδοση .
Το ενδιαφέρον που έδειχναν για την τελετουργική καθαρότητα

οδήγησε στηνπροσεγμένη και σωστή προετοιμασία των τροφών, όπως και

την προσεκτική εκτέλεση των γεωργικών νόμων. Επειδή, οι Φαρισαίοι,

έβλεπαν ότι ο Νόμος ήταν δυναμικό στοιχείο της κοινωνίας, θέλησαν να

τον κρατήσουν ζωντανό για να δίνει ζωή στους ανθρώπους, ώστε να μην

γίνει ένα απλό τυπικό τελετουργικό. Γι’ αυτό τον λόγο δέχθηκαν την

ερμηνευτική ανάπτυξη των κειμένων που είχαν σχέση με την ανάσταση,

την τελική κρίση και την μεταθανάτια τιμωρία .
33

31 Περισσότεραβλ.: Stemberger, Jewish contemporaries of Jesus : Pharisees, Sadducees,

Essenes (Minneapolis: Fortress Press, 1995).
32 Sanders, Judaism : practice and belief, 63 BCE-66 CE.Σελ. 444.
33 Ferguson, Backgrounds of early Christianity.Σελ. 483.

13