Page 5 - karakostas-stayros

τελικώς η ανάσταση του κόσμου, διότι εγκαθιδρύθηκε κάτι ανώτερο και

υψηλότερο από τις παλαιές θρησκείες και διδασκαλίες, το μήνυμα της

Αναστάσεως του Χριστού και της Επουρανίου Βασιλείας του Θεού. Η νέκρωση

αυτή και η ανάσταση του κόσμου θυμίζει ακόμα έναν λόγο του Απ. Παύλου:

«ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ

Χριστοῦ, δι' οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ» (Γαλ. ΣΤ’, 14). Ο

Καιρός και οι Ώρες ήταν αρχαίες θεότητες, οι οποίες σχετίζονταν με τον χρόνο.

Αναφέρονται αυτές για δύο λόγους, πρώτον για να δειχθεί η νίκη του

Χριστιανισμού, αφού υπέταξε την ειδωλολατρία και δεύτερον, για να φανεί η

αιωνιότητα και το αήττητο της Εκκλησίας, αφού κατά τον Λόγο του Κυρίου

«πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. ΙΣΤ’,18). Έπειτα, ο απόστολος

δείχνει την νέα εν Χριστώ ζωή σε όλη την οικουμένη, ως μια νέα Χαναάν. Ο

Θεός στην Π. Διαθήκη υποσχέθηκε στον πατριάρχη Αβραάμ και τους απογόνους

του την Γη της Επαγγελίας. Στους Χριστιανούς, τον νέο Ισραήλ, υπόσχεται την

αιώνιο ζωή και την Βασιλεία των Ουρανών, ως μυστική Χαναάν αυτή την φορά,

αφού η πνευματική ζωή είναι μυστηριακή, βασιζόμενη στα Μυστήρια της

Εκκλησίας. Με τον όρο «υπερκόσμια» όμως, δεν εννοείται μόνο ο υλικός

κόσμος, αλλά και ο πνευματικός, αφού ο Χριστός έφερε τον Ουρανό στην γη,

αποκαθιστώντας το χάσμα που είχε δημιουργήσει η αμαρτία, με αποτέλεσμα ο

άνθρωπος να μπορεί να έχει ουσιαστική πλέον επικοινωνία και σχέση με τον Θεό.

Τελικά, από όλη την αποστολική του δράση σε όλο τον κόσμο, ο άνθρωπος αυτός

ξεχωρίζει τρεις πόλεις, τις οποίες χαρακτηρίζει πάναγνες, την καθεμία για

διαφορετικό λόγο.

4