Page 15 - karapanagiotis-sindoni

(περίπου 7cm x 1cm) από την κάτω αριστερή γωνία της Σινδόνης (όπως κοιτούμε την εμπρόσθια
όψη) από την οποία προέκυψαν τέσσερα δείγματα που ονομάστηκαν ως Arizona, Zurich, Oxford
και Retained. Τα τρία πρώτα παραδόθηκαν στα τρία αντίστοιχα πανεπιστημιακά ιδρύματα, ενώ το
Retained κρατήθηκε για ασφάλεια σε περίπτωση που προκύψει ανάγκη για περισσότερα δείγματα.
Το καθένα από τα δείγματα που παραδόθηκαν στα δύο ιδρύματα ETH και Πανεπιστήμιο της
Οξφόρδης ήταν ενιαίο τεμάχιο υφάσματος, βάρους περίπου 50 mg. Το αρχικό δείγμα που
προορίζονταν για το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα κρίθηκε ότι ήταν μικρό και για αυτό το λόγο στο
δείγμα Arizona προστέθηκε ένα ακόμη μικρό κομμάτι από το Retained. Σημειώνεται ότι η λωρίδα
αποσπάστηκε από περιοχή της Σινδόνης που ήταν ακριβώς δίπλα από εκεί όπου στο παρελθόν είχε
αποσπαστεί δείγμα, το οποίο μελετήθηκε από τον G. Raes στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Τα αποτελέσματα των μετρήσεων τοποθέτησαν το αντικείμενο στο χρονικό διάστημα μεταξύ
1260-1390 μ.Χ.. Η αξιοπιστία των μετρήσεων θεωρήθηκε υψηλή, με επίπεδο εμπιστοσύνης 95%. Το
αποτέλεσμα έγινε αποδεκτό από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία η οποία εξέδωσε σχετική
33
ανακοίνωση στα ΜΜΕ το φθινόπωρο του 1988 . Ωστόσο, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία συνέχισε
να αποδέχεται την ιερότητα της Σινδόνης. Η στάση αυτή παραμένει αναλλοίωτη μέχρι σήμερα. Για
παράδειγμα, στις 21 Ιουνίου 2015, ο Πάπας Φραγκίσκος αφού προσευχήθηκε μπροστά από τη
Σινδόνη, αναγνωρίζοντας έτσι την ιερότητα του αντικειμένου, στη συνέχεια δήλωσε: «Η Σινδόνη
προσελκύει τους ανθρώπους στο βασανισμένο πρόσωπο και σώμα του Ιησού και, ταυτόχρονα,
κατευθύνει τους ανθρώπους προς το πρόσωπο κάθε ταλαιπωρημένου και αδικαιολόγητα διωγμένου
34
ατόμου» .
Τα αποτελέσματα της ραδιοχρονολόγησης περιγράφονται αναλυτικά σε άρθρο που
35
δημοσιεύθηκε το 1989 στο περιοδικό Nature . Προηγήθηκαν όμως κάποιες ανακοινώσεις στην
επιστημονική βιβλιογραφία που σκοπό είχαν τόσο τον σχολιασμό του αποτελέσματος της
36
37
χρονολόγησης αλλά και την υποστήριξη του αδιάβλητου της διαδικασίας που ακολουθήθηκε .

4.2. Εργασίες που υποστηρίζουν την ορθότητα της ραδιοχρονολόγησης
Από τις πρώτες κιόλας μέρες δημοσίευσης των αποτελεσμάτων της ραδιοχρονολόγησης
υπήρχε ανησυχία σχετικά με την πιθανή επίδραση των προϊόντων καύσης της φωτιάς του 1532 ή
άλλων πηγών (π.χ. μύκητες που αναπτύχθηκαν στο αντικείμενο στο πρόσφατο παρελθόν) στα
αποτελέσματα της χρονολόγησης. Η περίπτωση επίδρασης των προϊόντων της καύσης ήταν ένα
σενάριο που άξιζε περαιτέρω διευκρινίσεων και για αυτό το λόγο ο E.T. Hall, που συμμετείχε στην
ομάδα της Οξφόρδης, φρόντισε από νωρίς (1989) να αναφέρει ότι η διαδικασία καθαρισμού των
δειγμάτων δεν είχε καμία επίδραση στα αποτελέσματα, στοιχείο που υποδηλώνει ότι τα δείγματα δεν
38
ήταν ιδιαίτερα επιβαρυμένα με ακαθαρσίες . Επιπλέον, ο Hall επεσήμανε ότι αν το ύφασμα ήταν
πράγματι ηλικίας 2.000 ετών (δηλαδή σύγχρονο της επίγειας ζωής του Ιησού) τότε θα έπρεπε το 40%
του άνθρακα που μετρήθηκε κατά τη ραδιοχρονολόγηση να προέχεται από επιμόλυνση προκειμένου
να επιτευχθεί η μεσαιωνική χρονολογία που καταγράφηκε. Το ποσοστό του 40% είναι τεράστιο και
συνεπώς αντιστοιχεί σε ένα εξαιρετικά απίθανο σενάριο.

33 The New York Times 1988.
34 Αssociated Press 2015.
35 Damon et al. 1989.
36 Waldrop(a) 1988.
37 Waldrop(b) 1988.
38 Hall 1989.
14