Page 13 - karapanagiotis-sindoni

ο
ο
που ήταν γνωστές από τον 8 /9 αι. μ.Χ., στοιχείο το οποίο συμφωνεί με τη μεσαιωνική ηλικία του
υφάσματος που πρότεινε ο ερευνητής.

3.4. Άλλες μελέτες
Δύο εργασίες οι οποίες δημοσιεύθηκαν αρκετά χρόνια μετά τις μελέτες της ομάδας STURP
18
17
και του McCrone, και συγκεκριμένα το 2016 και το 2017 αναφέρουν την ταυτοποίηση του
οξειδίου του σιδήρου και του θειούχου υδραργύρου μέσω φασματομετρίας, σε μικροδείγματα της
Σινδόνης που αντιστοιχούν σε περιοχές κηλίδων. Επιπλέον, ανιχνεύθηκε και κεραμικό ορυκτό –
πιθανόν ως επικάθιση. Σε μία πρώτη ανάγνωση, τα αποτελέσματα αυτά φαίνεται να είναι σε
συμφωνία με τις παρατηρήσεις του McCrone. Όμως οι δύο πρόσφατες εργασίες υποστήριξαν
παράλληλα ότι οι συγκεντρώσεις των χρωστικών είναι τόσο μικρές που δεν δικαιολογούν την ερυθρή
απόχρωση των κηλίδων. Ο ισχυρισμός αυτός στηρίζει ουσιαστικά το συμπέρασμα της ομάδας
STURP, ότι δηλαδή η απόχρωση των κηλίδων οφείλεται στην παρουσία αίματος. Μάλιστα, οι Fanti
και Zagotto στην εργασία του 2017 χρησιμοποιήσαν τη φασματομετρία Raman για να αποδείξουν
ότι στις κηλίδες της Σινδόνης υπάρχει πράγματι αίμα που κατά τους ερευνητές είναι και ο
σημαντικότερος παράγοντας για τη δημιουργία της ερυθρής απόχρωσης. Για να δικαιολογήσουν τα
αποτελέσματά τους, οι ερευνητές υποστήριξαν ότι οι κηλίδες στη Σινδόνη διαμορφώθηκαν αρχικά
λόγω του αίματος. Καθώς με τον χρόνο η χρωματική απόχρωση άρχισε να αλλοιώνεται, πιθανόν
κάποιος καλλιτέχνης την περίοδο του Μεσαίωνα, ή και αργότερα, προσπάθησε να τονίσει τις κηλίδες
χρησιμοποιώντας κόκκινες χρωστικές ουσίες.
Σε μία άλλη πρόσφατη εργασία, ένα δείγμα που αποσπάστηκε από την περιοχή που
αποτυπώνονται τα πόδια της ανθρώπινης μορφής της Σινδόνης, μελετήθηκε με φασματομετρία
Raman και Ηλεκτρονική Μικροσκοπία Σάρωσης συνδεδεμένη με Φασματόμετρο Ενεργειακής
19
Διασποράς (SEM-EDS) . Σε αυτό το δείγμα δεν ανιχνεύθηκαν χρωστικές παρά μόνο διαπιστώθηκε
η παρουσία αίματος. Στο ίδιο μήκος κύματος, οι Lascio et al. προσπάθησαν να ερμηνεύσουν την
ερυθρή απόχρωση των κηλίδων που εμφανίζονται στη Σινδόνη ως αποτέλεσμα της παρουσίας
20
αίματος .
Η αντίδραση Maillard αναφέρθηκε ως ένας πιθανός μηχανισμός δια του οποίου θα μπορούσε
να έχει διαμορφωθεί το εικονιζόμενο σώμα στη Σινδόνη. Οι G. Fazio και G. Mandaglio βασιζόμενοι
σε προηγούμενες εργασίες, που όμως δημοσιεύτηκαν χωρίς να αξιολογηθούν από ανεξάρτητους
κριτές, υποστήριξαν ότι ενώσεις αζώτου που προέρχονται από το ανθρώπινο σώμα είναι δυνατόν να
αντιδράσουν με αναγωγικά σάκχαρα που βρίσκονται στο λινό ύφασμα και σύμφωνα με το μηχανισμό
της αντίδρασης Maillard να δημιουργήσουν μία καφετί κρούστα, στην οποία πιθανόν να οφείλεται η
21
διαμόρφωση του εικονιζόμενου σώματος που φαίνεται στη Σινδόνη .
Σε μία παλιά εργασία που δημοσιεύθηκε το 1987, ο W.S.A. Dale πρότεινε ότι η Σινδόνη είναι
22
επιτάφιος που κατασκευάστηκε το διάστημα μεταξύ 969-1169. Αν και η εργασία δημοσιεύθηκε σε
τεχνικό περιοδικό, τα επιχειρήματα του Dale είναι ιστορικά χωρίς να προσκομίζει κάποιο
αρχαιομετρικό αποτέλεσμα που να στηρίζει τη θεωρία του επιταφίου.

17 Lucotte et al. 2016.
18 Fanti & Zagotto 2017.
19 Laude & Fanti 2017.
20 Di Lascio et al. 2018.
21 Fazio & Mandaglio 2021.
22 Dale 1987.
12