Page 8 - lemontzis-antilipseis

θεοσοφική εταιρεία προσθέτει και την έννοια του Θεού Λόγου που την
δανείζεται από τη χριστιανική Θεολογία με διαφορετική βέβαια έννοια.
Για τη θεοσοφική εταιρεία ο Θεός Λόγος δεν είναι το δεύτερο πρόσωπο
της Αγίας Τριάδος που δημιουργεί τον κόσμο «εκ του µη όντος» αλλά μια
απρόσωπη θεϊκή δύναμη, συνισταμένη δύναμη των πνευματικών και
ευφυών δυνάμεων του Σύμπαντος όπως λέγουν, μια μορφοποιητική
δύναμη η οποία «ώσπερ κίνησις στροβίλου ασυλλήπτου ταχύτητος
ανασκάπτει οπάς εν τω χώρω, εν τη ρίζη ταύτη της ύλης», αναφέρει η
Μπεζάντ. Ο Λόγος αποτελεί την πρώτη εκδίπλωση της Απόλυτης
Θεϊκής Αρχής και είναι η βασική κινητήριος δύναμη σε όλη αυτή τη
διαδικασία της εξέλιξης, της εκδίπλωσης δηλαδή του κόσμου από τη Θεία
Ουσία. Σύμφωνα με την Μπεζάντ από την απόλυτη Θεϊκή Αρχή
εκπορεύεται ο εκδηλούμενος Θεός Λόγος ο οποίος από Μονάδα
αναπτύσσεται σε Δυάδα και μετά σε Τριάδα, από την οποία εκπορεύονται
όλα τα όντα, συγχέοντας έτσι την ινδουιστική διδασκαλία της τρίμορφης
Θεότητος(Βράχμα, Βίσνου, Σίβα) με τη χριστιανική διδασκαλία περί της
αγίας Τριάδος.
Η Μπλαβάτσκυ αρνείται να ονομάσει τον Θεό Λόγο Δημιουργό του
Σύμπαντος. Αντίθετα τον ονομάζει «εξελισσόµενο αρχιτέκτονα του
Σύµπαντος». Αναφέρει χαρακτηριστικά: «η δικιά µας Θεότητα είναι ο
αιώνιος, ο συνεχώς εξελισσόµενος αρχιτέκτονας, όχι ο δηµιουργός του
Σύµπαντος. Αυτό καθαυτό το Σύµπαν ξεδιπλώνεται από την ίδια του την
ουσία, δεν κατασκευάζεται». Ποια είναι όμως η έννοια της παραπάνω
ονομασίας που αποδίδει στο Θεό Λόγο; Ενώ η Ορθόδοξη Θεολογία
υποστηρίζει ότι ο Λόγος του Θεού δημιουργεί τον κόσμο «ἐξ οὐκ ὄντων»(Β΄
Μακ. 7,28), η Μπλαβάτσκυ αρνούμενη την ονομασία Δημιουργός και
υιοθετώντας την ονομασία «εξελισσόµενος αρχιτέκτονας του Σύµπαντος»
υποστηρίζει ότι ο Λόγος είναι αρχιτέκτονας διότι μορφοποιεί την ήδη
προϋπάρχουσα ύλη, η οποία είναι αιώνια, και όχι ο Δημιουργός που
φέρει τον κόσμο από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Επίσης ο Λόγος δεν
δημιουργεί έναν κόσμο ετεροούσιο προς Αυτόν, όπως υποστηρίζει η
Ορθόδοξη Θεολογία, αλλά έναν κόσμο ομοούσιο προς Αυτόν, καθώς το
Σύμπαν είναι η εξέλιξη, δηλαδή η εκδίπλωση της Θείας Ουσίας του
Λόγου οδηγώντας αναπόφευκτα με αυτόν τον τρόπο στον πανθεϊσμό.
Είναι χαρακτηριστική μάλιστα η φράση της Μπεζάντ: «η Θεοσοφία είναι
πανθεϊστική. Ο Θεός είναι το παν και το παν είναι Θεός».
Ποια είναι όμως αυτή η έννοια του πανθεϊσμού, της ταύτισης δηλαδή
Θεότητας και κόσμου που προβάλλει η θεοσοφική εταιρεία; Η
Μπλαβάτσκυ υποστηρίζει ότι η ταύτιση Θεού και κόσμου αφορά μόνο το
πνευματικό στοιχείο το οποίο ενυπάρχει όχι μόνο στον άνθρωπο αλλά και

7