Page 5 - Lemontzis_Theosofia
P. 5

χρησιμοποιεί για το Θεό, υπάρχει επίσης  μέσα στα αποκρυφιστικά
                   συγγράμματα της Μπλαβάτσκυ . Διατυπώνεται επίσης η άποψη ότι
                                                          11
                   και η  πραγματική αφετηρία του νεοπαγανιστικού κινήματος πρέπει
                   να αναζητηθεί στο περιβόητο κίνημα της Θεοσοφίας . Για αυτό το
                                                                                    12
                   λόγο  η  μελέτη  του  θρησκευτικού  συστήματος  της  Μπλαβάτσκυ
                   καθίσταται αναγκαία για την κατανόηση και την αντιμετώπιση των
                   σύγχρονων αποκρυφιστικών  και πνευματιστικών  αιρέσεων.
                          Η ιδρύτρια λοιπόν της θεοσοφικής εταιρείας  χρησιμοποίησε
                   τον όρο «Θεοσοφία» για να ονομάσει το θρησκευτικό της σύστημα.
                   Εδώ  είναι  αναγκαίο  να  κάνουμε  την  επισήμανση  ότι  τριάντα
                   περίπου χρόνια πριν την Μπλαβάτσκυ, ένας  αρχαιολάτρης έλληνας
                   κληρικός,  ο Θεόφιλος Καΐρης ,   κήρυττε  θρησκευτικές δοξασίες
                                                         13
                   αντίθετες με αυτές της  Ορθόδοξης Θεολογίας καθώς αρνούνταν τη
                   θεότητα του Ιησού, την Αγία Τριάδα, τα μυστήρια της Εκκλησίας






                   Ισραηλιτών  στην  Παλαιστίνη, 1914 Αρμαγεδδών.  Επίσης  χρησιμοποιούσε  και
                   άλλα   αποκρυφιστικά  σύμβολα όπως  είναι  ένας  Σταυρός  μέσα  σε  μια  κορώνα,  το
                   σύμβολο των ιπποτών του Γιόρκ που είναι το κεφάλι ενός ιππότη, και το σύμβολο του
                   Αιγυπτιακού  θεού  Ρα,  που  είναι  ο  ήλιος  με  φτερά.  Η  εξέταση  της  πυραμίδας
                   εγκαταλείφθηκε  στη  συνέχεια  από  τους  Μάρτυρες  του  Ιεχωβά  διότι  ασφαλώς
                   κατανόησαν  το  παγανιστικό  υπόβαθρο  αυτής  της  θεωρίας  και  έτσι    το  τεύχος
                   της Σκοπιάς 1 Ιανουαρίου 2000, σελ. 9, αναφέρει: «Αυτή η αποκαλούμενη «Γραφή εν
                   λίθοις»  έχαιρε  μεγάλης  εκτίμησης  μερικές  δεκαετίες,  μέχρις  ότου  τα  τεύχη
                   της Σκοπιάς 15 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 1928 (1 και 15 Δεκεμβρίου 1928, στην
                   ελληνική)  κατέστησαν  σαφές  ότι  ο  Ιεχωβά  δεν  χρειαζόταν  κάποιο  λίθινο  μνημείο,
                   οικοδομημένο από ειδωλολάτρες Φαραώ και γεμάτο δαιμονικά σύμβολα αστρολογίας,
                   για να επιβεβαιώσει  τη μαρτυρία  που δίνεται  στην Αγία  Γραφή.  Απεναντίας,  έγινε
                   φανερό ότι η προφητεία του Ησαΐα είχε πνευματική εφαρμογή». Περισσότερα για τις
                   δήθεν  προφητείες  των  Μαρτύρων  του  Ιεχωβά  και  την  αναίρεσή  τους  βλ.Αρχιμ.
                   Θεοφίλου  Λεμοντζή,  Το  θαύμα  απέναντι  στη  Μαγεία,  ο.π,σελ.190εξ.Του  ιδίου,
                   Ιχνηλάτης  Αληθείας.  Έκθεση  της  Ορθοδόξου  Πίστεως  σε  αντιπαράθεση  με  την
                   αιρετική κακοδοξία, Θεσσαλονίκη 2002, σελ. 249-260.
                   11 Ε.Μπλαβάτσκυ, Το κλειδί της θεοσοφίας, Λονδίνο 1889, σελ. 57, H.P.Blavatsky, The
                   Secret Doctrine:The synthesis of science,religion,and philosophy,Vol.I, London
                   1888,σελ. 71-72  και Vol.II,σελ. 243.
                   12 Βλ."Τα πιστεύω του Νεοπαγανισμού”, στο www.zoiforos.gr. Βλ. περισσότερα για το
                   θρησκευτικό κίνημα της «Νέας Εποχής», αρχιμ. Θεοφίλου Λεμοντζή, Η θεραπεία του
                   κόσμου. Η Ορθόδοξη Θεολογία απέναντι  στις σύγχρονες προκλήσεις, Θεσσαλονίκη
                   2004,σελ.32,    Αντ.    Παπαδόπουλου,      Σύγχρονες     αιρέσεις   «θρησκευτικά»
                   κινήματα.Ν.Εποχή, εκδ.Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 1996 , σελ. 281-2.
                                                                        2
                   13 Βλ.Κωνσταντίνος  Οικονόμος  ο  εξ  Οικονόμων,  Τα  σωζόμενα  εκκλησιαστικά
                   συγγράμματα, τόμ. Β΄, Αθήνησι 1864, σελ. 398-490. Χ. Παπαδόπουλου, Ιστορία της
                   Εκκλησίας  της  Ελλάδος,    Αθήνα  1920,  σελ.  223-272.  Γ.,  Μεταλληνού,
                   πρωτοπρεσβυτέρου, Παράδοση και αλλοτρίωση, τομές στην πνευματική πορεία του
                   νεώτερου ελληνισμού κατά τη Μεταβυζαντινή περίοδο,  Αθήνα 1994, σελ. 325-402.

                                                            4
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10