Page 7 - Lemontzis_Theosofia

διαφορετική βέβαια έννοια . Η επιλογή αυτού του όρου από την
19
Μπλαβάτσκυ δεν ήταν τυχαία καθώς η ίδια έπρεπε να πείσει τους
ακροατές της ότι το θρησκευτικό της σύστημα δεν ήταν μια
νεωτεριστική επινόηση δική της αλλά διεκδικεί την αυθεντία
αρχαίων σοφών ανδρών .
20
Ο όρος «Θεοσοφία» ερμηνεύεται από την Μπλαβάτσκυ και
τους θιασώτες των θεωριών της ως η «Σοφία των Θείων Όντων» ,
21
ως «Θεία Γνώση» ή «Θεία Επιστήµη» που δεν ασχολείται μόνο με
τη θρησκεία και το Θεό αλλά με όλο το επιστητό, τον άνθρωπο και
το Σύμπαν και με κάθε εκδήλωση του ανθρωπίνου πνεύματος .
22
Είναι η εσωτερική επιστήμη που ερμηνεύει τη συμπαντική, την
πλανητική και την ανθρώπινη ζωή και τις σχέσεις που υπάρχουν
μεταξύ τους . Για αυτό το λόγο στις συγγραφές της Μπλαβάτσκυ
23
και των οπαδών της δεν υπάρχουν μόνο κείμενα που αναφέρονται
στη θρησκεία αλλά και κείμενα που ασχολούνται με το πώς
δημιουργήθηκε το Σύμπαν, ο άνθρωπος κλπ. Αυτή η γνώση και η

Αναστάσιος ο Σιναΐτης, χρησιμοποιεί στα έργα του ευρέως τις πραγματείες του
Διονυσίου, δίδοντάς τους έτσι την αποδοχή τους στον χώρο της χριστιανικής
Θεολογίας και της Εκκλησίας. Αναστασίου Σιναῒτη, Ὁδηγός, ΚΔ: Τοῦ ἁγίου
ἀποστολικοῦ διδασκάλου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου ἐκ τοῦ κεφαλαίου περί ἡνωμένης
καί διακεκριμένης θεολογίας, PG 89, 305-312. Του ιδίου, Περί τῆς θεανδρικῆς ἐν
Χριστῷ ἐνεργείας Διονυσίου, PG 89, 312-329. Στο πλαίσιο λοιπόν της πορείας του
Χριστιανισμού στην ιστορία, οι όποιες αμφισβητήσεις σχετικά με τη γνησιότητα των
Αρεοπαγιτικών έργων λησμονήθηκαν τελείως και, όπως ήταν αναπόφευκτο,
συνέχισαν αυτά να διαδίδονται σε Ανατολή και Δύση με ταχύ ρυθμό, αφού μέσω του
περιεχομένου τους συνεδέετο η παλαιότερη αρχαία φιλοσοφία με τη νεότερη
χριστιανική. Περισσότερα για το ζήτημα της γνησιότητας των κειμένων του αγίου
Διονυσίου Αρεοπαγίτη βλ. Ε. Αρτέμη, Όροι διαμόρφωσης της Γνωσιολογίας στον
βυζαντινό Γεώργιο Παχυμέρη στην Παράφρασή του στην πραγματεία Περί Μυστικῆς
Θεολογίας του Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Μεταδιδακτορική έρευνα, Πάτρα - Αθήνα
2015,σελ.13-29.
19 Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Περί Μυστικῆς Θεολογίας. Πρός Τιμόθεον, 1, PG 3,
997Α.
20 Αναφέρει η Μπλαβάτσκυ στο έργο της «Μυστική Δοξασία», τ.Ι, σελ.273-274: «Είναι
περιττό να αναφέρουµε ότι το σύστηµα αυτό δεν είναι φανταστικό δηµιούργηµα ενός
ή αρκετών αποµονωµένων ατόµων, αλλά ότι είναι η αδιάσπαστη καταγραφή που
καλύπτει χιλιάδες γενιές Ενορατικών οι οποίοι µε τις αντίστοιχες εµπειρίες τους
έλεγξαν και επιβεβαίωσαν τις παραδόσεις – που πέρασαν προφορικά από την
προηγούµενη φυλή στην επόµενη – των διδασκαλιών ανωτέρων και εξελιγµένων
όντων τα οποία επέβλεπαν την παιδική ηλικία της Ανθρωπότητας…. Κανένα όραµα
µυηµένου δεν γινόταν αποδεκτό, αν δεν ελεγχόταν και δεν επιβεβαιωνόταν από τα
οράµατα – που πετυχαίνονταν µε τέτοιο τρόπο, ώστε να στέκονται σαν ανεξάρτητες
µαρτυρίες – άλλων µυηµένων και από αιώνες εµπειρίας».
21 Α. Παπαδομιχελάκη, Θεοσοφία. Το έργο και η ιστορία της, Αθήνα 1997, σελ.8.
22 Π.Τρεμπέλα, Θεοσοφία, ο.π.,σελ.5,19.
23 Α. Παπαδομιχελάκη, Θεοσοφία. ο.π.,σελ.9.

6