Page 10 - Οι διά Χριστόν Σαλοί
P. 10

ΑΝΑΛΕΚΤΑ    Τεύχος 22 /  Δια Χριστόν Σαλοί / 13 Ιουνίου 2014                                                                     www.pemptousia.gr





























































            τῆς πόλεως, ὡς ἀπό σταδίων τριῶν, ἔγκλειστος ἦν,     [11] «Περί τῶν ἐξ ἐρήμου ἀπερχομένων μοναχῶν
            τῷ μὲν γένει Μεσοποταμινός, τῷ ὀνόματι Δαβίδ,        καὶ ὑποκρινομένων σαλότητα ἐν τῷ κόσμῳ». ΑΥ-
            ἐνάρετος πάνυ καὶ ἐλεήμων καὶ ἐγκρατευτής».          ΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ (Ιορδανίτου),  Βίος και
            ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΟΣΧΟΥ, Λειμών, PG 87γ, στ. 2921.            πολιτεία του οσίου πατρός ημών Ανδρέου του διά
                                                                 Χριστόν σαλού, Ιεροσόλυμα 1912, Πρόλογος σ.
            [8] ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, PG 136, 241.             5. Βλ. επίσης, ΕΥΑΓΡΙΟΥ, Εκκλησιαστική Ιστορί-
            Βλ. επίσης, ΓΚΟΡΑΪΝΩΦ ΕΙΡ., Οι διά Χριστόν           α,βιβλ. 4, κεφ. 34, Περί Συμεών μοναχού του δια
            Σαλοί, ο.π., σ. 29.                                  Χριστόν σαλού, PG 86, 2764. ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΚΑΛ-
                                                                 ΛΙΣΤΟΥ, Εκκλησιαστική Ιστορία, βιβλ.17, κεφ. 22,
            [9] ΔΩΡΗ (ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ) ΚΥΡΟΥ, Φιλόθεος                περί Ιωάννου και Συμεών του δια Χριστόν σαλού,
            Ιστορία, κεφ. 18, Ευσέβιος, PG 82, στ. 1428, ΙΩ-     PG 147, στ. 273.
            ΑΝΝΟΥ ΜΟΣΧΟΥ,Λειμών, PG 87γ, στ. 3028. Βλ.
            επίσης, PG 146, 1236. Επίσης και ο Ευάγριος          [12] Βλ. ΜΑΡΤΙΝΗ ΠΑΝ., Ο σαλός Αγ. Ανδρέας
            στην Ιστορία του μιλά για γυρολόγους, για τους       και η σαλότητα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ο.π., σ.
            «βοσκούς» που περιέτρεχαν τα βουνά και τις ερή-      13. Αναφορά περί σαλών ή μεμονωμένων πράξεών
            μους, δίχως καταλύματα και δίχως ψημένη τρο-         τους, γίνεται και στην Ασκητική Γραμματεία. Βλ.
            φή. Βλ. ΓΚΟΡΑΪΝΩΦ ΕΙΡ., Οι διά Χριστόν Σαλοί,        ΠΑΛΛΑΔΙΟΥ, Λαυσαϊκή Ιστορία, ΙΩ. ΜΟΣΧΟΥ,
            ο.π., σ. 27.                                         Λειμών ή Λειμωνάριον και ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ,
                                                                 Κλίμαξ.
            [10] ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ, Εκκλησιαστική
            Ιστορία, Βιβλ. 14, κεφ. 50, PG 146, 1235.            [13] ΕΥΑΓΡΙΟΥ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ, Ἐκκλησιαστική


         Σελίδα 10
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15