Page 6 - mantzaridis-theologiaepistimi

κῶς πρὸς αὐτήν. Γι’ αὐτὸ θεωρεῖ πάντοτε ἀπαραίτητη τὴν πα-

ρουσία «ζωντανῶν μαρτύρων», τῶν ἁγίων, γιὰ τὴν διατήρηση

«σὲ κάθε δεδομένη ἱστορικὴ στιγμὴ» τῆς αὐθεντικῆς θεογνωσί-

5
ας . Ἡ χριστιανικὴ ἀλήθεια δὲν εἶναι οὔτε μπορεῖ νὰ ἐκλαμβά-

νεται ὡς θρησκευτκὴ ἰδεολογία ἢ ὡς ἠθικὴ δεοντολογία, ὅπως

συμβαίνει συχνά, ἀλλὰ ὡς μετοχὴ στὴν ζωντανὴ παρουσία τοῦ

Θεοῦ μέσα στὸν κόσμο.

Ἐπιπλέον τὸ κτιστὸ ἔνδυμα τῶν χριστιανικῶν ἀληθειῶν

συνδέεται κάθε φορὰ μὲ τὸ κοσμοείδωλο, τὴν γλώσσα, τὸ περι-

βάλλον καὶ τὸ πολιτιστικὸ ἐπίπεδο τῶν πιστῶν. Αὐτὸ σημαίνει

ὅτι δὲν εἶναι ὀρθὸ νὰ ἐπιχειροῦν οἱ ἐκκλησιαστικοὶ παράγοντες

νὰ ὑπαγορεύουν στὴν ἐπιστήμη καὶ στὴν ἐπιστημονικὴ ἔρευ-

να περιορισμοὺς στὸ ἐπίπεδο τοῦ κτιστοῦ, ὅταν αὐτὲς δὲν ἀντι-

στρατεύονται στοὺς «λόγους» τοῦ Δημιουργοῦ Λόγου. Ὅπως

δὲν εἶναι ὀρθὸ καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ κοινότητα νὰ ἐπιχειρεῖ νά

προβάλλει στὴν Ἐκκλησία τὶς μεταφυσικὲς θεωρίες της ὡς ἀ-

ναμφισβήτητες. Ἄλλωστε ἡ ἴδια ἡ ἐπιστήμη βεβαιώνει τὴν σχε-

τικότητα καὶ ρευστότητα τῶν ἀληθειῶν της . Μόνο οἱ ἑκατέρο-
6

5. Βλ. Ἀρχιμ. Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Ὀψόμεθα τὸν Θεὸν καθώς ἐστι, Ἔσσεξ
Ἀγγλίας 2010, σ. 143.
5
6. Χαρακτηριστικὰ εἶναι τὰ «θεωρήματα τῆς μὴ πληρότητας» τοῦ Kurt Gödel. Γιὰ
περισσότερα βλ. Ἀ. Νικολαΐδη, « Ἡ ἐπιστήμη τοῦ 20 αἰὼνα ὡς Σημεῖον», στό, Ὁ κόσμος
οῦ
στὴν ἐπιστήμη καὶ τὴ θρησκεία, Κυριακίδης, Θεσσαλονίκη 2008. σ. 251 κ.ἑ.

5