Page 7 - oikonomou-fysiekklisias

32
33
επίγνωσιν» πίστεως . Γι’ αυτό και τα ιερά μυστήρια δεν είναι
μεμονωμένες τελετές, αλλά η φανέρωση της καινής ζωής της Εκκλησίας,

34
συναπαρτίζοντας την λειτουργική ζωή , που βρίσκει την κύρια έκφραση
36
και πλήρωσή της στη Θεία Ευχαριστία , στη θεία κοινωνία που είναι το
35

32 Η «κατ’ επίγνωσιν» πίστη όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο άγιος Ιωάννης ο
Δαμασκηνός είναι η «ἀπολυπραγμόνητοςσυγκατάθεσις», βλ. Δαμασκηνού Ιωάννου,
Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως, Kotter IΙ, 187 19-20 (PG 94, 1128D).
33 Κατά τον καθηγητή της Δογματικής Νικόλαο Ξιώνη, «η πίστη και το βάπτισμα
αποτελούν το θεμέλιο της εν Χριστώ υιοθεσίας, γι’ αυτό και η άρνηση του Αγίου
Πνεύματος (βλασφημία) δηλώνει κυρίως την απιστία του ανθρώπου και τη διακοπή της
κοινωνίας με το Θεό, την απόρριψη του βαπτίσματος και την επιστροφή του ανθρώπου
στον υλικό τρόπο σκέψεως και ζωής» βλ. Ξιώνη Ν. Ρ., Περί του Αγίου Πνεύματος ότι και
Θεός και εκ Θεού κατά φύσιν, 2018, σ. 332. Και αλλού αναφέρει ότι «η πίστη δεν είναι
τίποτα άλλο παρά η χαρισματική γνώση της αληθείας, η οποία απελευθερώνει τον
άνθρωπο από από την κοσμική αντίληψη των πραγμάτων και οδηγεί στη βεβεαιότητα
των ελπιζομένων αγαθών.» βλ. Ξιώνη Ρ. Νικ., "Η νόσος της αμαρτίας και η εν Χριστώ
θεραπεία της-Το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου" στο Οιακοστρόφιον Τιμητικός Τόμος
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου-Τήνου κ. Δωροθέου Β' επί τη δεκαετηρίδι της
αρχιερατείας αυτού (2001-2011). (σ. 641). Καρακουλάκης Ευδ. (Αρχιμ.) (Επιμ.). Ιερά Νήσος
Τήνος: Επτάλοφος Α.Β.Ε.Ε., 2013, σ. 560.
34 Αυτός είναι και βασικός λόγος που ο άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας προτρέπει τα μέλη του
εκκλησιαστικού σώματος να συνάζονται «πυκνότερον επί το αυτό» για την Ευχαριστία
και τη δοξολογία, καθώς και για την προστασία από τις δαιμονικές δυνάμεις. Βλ.
Σκουτέρη Κ. Β., 1998, σσ. 191, 201.
35 Βλ. Μαυρόπουλου, 2017, σ. 258. Αναλυτικές επισημάνσεις περί του Μυστηρίου της Θείας
Ευχαριστίας βλ. Αλφέγιεφ, 2014, σσ. 240-255. Κατά τον καθηγητή της Λειτουργικής
Γεώργιο Φίλια, ο οποίος προσεγγίζει ερμηνευτικά την Μυσταγωγία στα τμήματα της
Θείας Λειτουργίας διαπιστώνει ότι: «ο Μάξιμος προεκτείνει την εσχατολογική ερμηνεία
των τμημάτων της Θ. Λειτουργίας από την περιγραφή της μελλοντικής ομοιότητας των
πιστών με τους αγγέλους στην περιγραφή της ενώσεως των πιστών με το Θεό. Έτσι,
μέσα από τη Θ. Λειτουργία κορυφώνεται η κατάδειξη του ελέους του Θεού προς τον
άνθρωπο, τον οποίο ο Θεός σταδιακώς ανάγει προς την πλήρη ενότητα μαζί Του.», βλ.
Φίλια, Γ. Ν. (2016). Λειτουργική-"Η Θεία Ευχαριστία (μέχρι τον 15ο αι.)" (Τόμ. ΙΙ). Αθήνα:
ΓΡΗΓΟΡΗ, σ. 450.
36 Κατά τον άγιο Συμεών, αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, «η Κοινωνία είναι η ένωσις Θεού
με ημάς, θέωσις ιδική μας, αγιασμός, χάριτος πλήρωσις, έλλαμψις, εμπόδιον παντός
εναντίου, χορηγία παντός καλού• και τι άλλο; Παρά Θεού σύγκρισις, ήγουν ένωσις και
κοινωνία. Αυτή είναι το μυστήριον μυστηρίων, αγίων αγιασμός, και ούτως άγιον αγίων
και των τελετών όλων τελετή και εξουσιαστής των τελετών και τελεστική• επειδή και ο
μόνος τελετάρχης του Θεού λόγος την έκαμεν αυτήν και την παρέδωκε και αυτός είναι
αυτή η τελετή και μας την παρέδωσεν αυτήν δια να μένη με ημάς.», βλ. Συμεών
Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τα άπαντα, 2001, σσ. 105-106.

6