Page 9 - oikonomou-ApPavlos
P. 9

Τα  βασικά  επιχειρήματα  των  ερευνητών  για  την  ύπαρξη  αντιθέσεων
               μεταξύ  των  Πράξεων  και  των  Επιστολών  του  Παύλου,  ως  προς  τον  χρόνο
               παραμονής  του  Παύλου  στη  Θεσσαλονίκη,  μπορούν  να  συνοψιστούν  στα
               παρακάτω:  α)  Η  Α΄  Θεσσαλονικείς  φαίνεται  να  υπαινίσσεται  πολύ
               μεγαλύτερο  χρόνο  παραμονής  προκειμένου  να  δικαιολογήσει  τη  μεγάλη
               πρόοδο των Θεσσαλονικέων στη νέα πίστη. Συγκεκριμένα οι αναφορές της

               Α΄ Θεσ. 1,3-8 δείχνουν τον ενθουσιασμό του Παύλου για την πίστη και την
               έμππρακτη  αγάπης  τους,  που  τους  έκαναν  υπόδειγμα  στους  πιστούς  της
               Μακεδονίας  (1,7).  Από  αυτούς  διαδόθηκε  ο  λόγος  του  Θεού  όχι  μόνο  στη
               Μακεδονία  αλλά  και  στη  Αχαΐα  (1,8).  β)  Η  σχέση  εμπιστοσύνης  που

               δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Παύλο και τους Θεσσαλονικείς (Α΄ Θεσ. 2,9-12.
               17.19),  χρειαζόταν  περισσότερο  χρόνο  από  τα  τρία  Σάββατα  για  να
               αναπτυχθεί. γ) Η αναφορά του αποστόλου στην προσωπική του εργασία (Α΄
               Θεσ. 2,9, Β΄ Θεσ.  3,  7-12) προϋποθέτει  μακρό χρονικό  διάστημα.  δ) Τέλος,  η
               σημαντική πληροφορία της προς Φιλιππησίους 4,16 για αποστολή βοήθειας
               από  την  εκκλησία  των  Φιλίππων  στον  Παύλο  που  βρισκόταν  στη

               Θεσσαλονίκη,  προϋποθέτει  και  πάλι  αρκετό  χρόνο,  που  αναμφίβολα
               υπερβαίνει τα τρία Σάββατα.
                       Με βάση τα όσα αναφέραμε παραπάνω πιστεύουμε ότι ο  χρόνος της
               παραμονής του Παύλου στη Θεσσαλονίκη μπορεί να ήταν μεγαλύτερος από
               τρία  Σάββατα ,  τρεις  εβδομάδες.  Όμως  το  κείμενο  του  στίχου  μας
                                  21
               αναφέρεται  σαφώς στα τρία συνεχή  Σάββατα  που ο  απόστολος συζητούσε
               με τους Ιουδαίους της πόλεως, οι οποίοι συναθροίζοντας στη συναγωγή.


                   3.  Το κήρυγμα του αποστόλου και τα αποτελέσματά του (17,3-4)

                       Η  ενότητα  αυτή  αποτελεί  ουσιαστικά  το  κεντρικό  σημείο  της
               διηγήσεως.  Περιλαμβάνει  το  κήρυγμα  του  Παύλου  στη  συναγωγή  των

               Ιουδαίων  και  τη  συγκρότηση  της  πρώτης  χριστιανικής  κοινότητας  της
               Θεσσαλονίκης.  Από  τη  σύνθεση  της  τοπικής  εκκλησίας  μπορούμε  στη

               Tubingen 1913, σελ. 105. Th. Zahn, Die Apostlegeschichte des Lucas, τόμ 2, Leipzig 1921, σελ.587.
               O τελευταίος μάλιστα υποστηρίζει ότι ο Παύλος τα βράδια εργαζόταν (Α΄ Θεσ. 2,9), γιατί
               την ημέρα δίδασκε στη συναγωγή.
               21   Πρβλ.  Ιω.  Δ.  Καραβιδοπούλου,  «Απόστόλου  Παύλου  Α΄  και  Β΄  προς    Θεσσαλονικείς
               επιστολές:  Οι  απαρχές  της  χριστιανικής  γραμματείας»,  στο  Μελέτες  ερμηνείας  και
               θεολογίας της Καινής Διαθήκης, ΒΒ7, Θεσσαλονίκη 1990, σελ. 285.
                                                                 9 | Ο Απόστολος Παύλος και η Θεσσαλονίκη
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14