Μακεδονική αρχιτεκτονική παράδοση στο Άνω Γαρέφι της Αλμωπίας
Το Άνω Γαρέφι της Αλμωπίας κηρύχθηκε παραδοσιακός οικισμός επί δημαρχίας Χρήστου Μπίνου. Ο φωτογραφικός φακός του φίλου και συνεργάτη της Πεμπτουσίας Τάσου Μάρκου μας μεταφέρει, μέσα από τα χρώματα της Ελληνικής Μακεδονικής Υπαίθρου την ατμόσφαιρα της παραδοσιακής Μακεδονικής Αρχιτεκτονικής της Αλμωπίας.
Διατηρώντας το προσωπικό ύφος του μάστορα, αλλά και του ιδιοκτήτη όλα τα σπίτια εμφανίζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά.
Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείοίσως είναι η "Πουλάτα". Το μεγάλο μπαλκόνι στο ανώγειο το οποίο έχει περίπου το ίδιο εμβαδό με τα δωμάτια, τα οποία ήταν δύο ή σπάνια τρία.
Το μπαλκόνι εκτός από φυλαγμένος χώρος αναψυχής χρησίμευε ως το μέρος όπου αποθηκεύονταν προσωρινά και αποξηραίνονταν τα διάφορα γεννήματα της Μακεδονικής Γης όπως τα φασόλια, το καλαμπόκι, οι πιπεριές και ο καπνός. Το γεγονός αυτό δικαιολογεί κυρίως το μέγεθός του.
Επίσης το μπαλκόνι αποτελούσε τον εξωτερικό διάδρομο επικοινωνίας των δωματίων. Εσωτερικός διάδρομος δεν υπήρχε.
Η σκάλα που συνέδεε το ισόγειο και το ανώγειο ήταν σχεδόν πάντοτε εξωτερική.
Στο ισόγειο υπήρχαν αποθηκευτικοί χώροι για βασικά προϊόντα, οι οποίοι στα παλαιότερα χρόνια χρησιμοποιούνταν και ως στάβλοι.
Η χαμηλή τάβλα ήταν το παραδοσιακό τραπέζι της μακεδονικής οικογένειας.
Στο ακριτικό Γαρέφι, πρώην Τσαρνέσοβο, πάντα χτυπούσε Ελληνικά η καρδιά των κατοίων.