Γεννήθηκε στη Ρουμανία στις 31 Μαρτίου 1946 όπου και σπούδασε (1964-1969) στη Φιλοσοφική Σχολή του Βουκουρεστίου. Διδάκτωρ της ίδιας Σχολής το 1983.
Στο διάστημα 1970-1978 εργάστηκε στη Βιβλιοθήκη της Ρουμανικής Ακαδημίας στο Τμήμα Χειρογράφων, εγγράφων και σπανίων βιβλίων, όπου ειδικεύθηκε στη ρουμανική κυριλλική παλαιογραφία.
Το 1978 ήλθε με την οικογένειά του στην Ελλάδα.
Στο διάστημα 1979-2009 εργάσθηκε χωρίς διακοπή στο Κέντρο (έπειτα Ινστιτούτο) Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στην Αθήνα.
Toμείς έρευνας: 1) Ελληνο-ρουμανικές οικονομικές, πνευματικές και πολιτικές σχέσεις. 2) Σχέσεις Ρουμανίας-Αγίου Όρους. 3) Σχέσεις Ηπείρου-Ρουμανίας. 4) Ιστορία του ελληνικού βιβλίου. 5) Ιστορία του ρουμανικού βιβλίου. 6) Μεταφράσεις βιβλίων από τα Ελληνικά στα Ρουμανικά. 7) Η ιστορία της Ρουμανίας. 8) Ο Ελληνισμός της Ρουμανίας.
Βασικές ερευνητικές κατευθύνσεις στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών.
1) Επεξεργασία του Αρχείου Μουρούζη (corpus Ζαϊμη)
Στα πλαίσια της επεξεργασίας ταξινόμησε όλο το αρχείο (πάνω από 1.200 έγγραφα) με εντυπωσιακή πολυγλωσσία (Ελληνικά, Ρουμανικά, Γαλλικά, Σλαβονικά, Ρωσικά, Γερμανικά, Εβραϊκά). Ετοίμασε περιλήψεις στα Ελληνικά και έπειτα στα Γαλλικά για τα 518 ρουμανικά έγγραφα. Οι περιλήψεις όλων των εγγράφων μαζί με Εισαγωγές (η μία, γενεαλογική δική του), με Ευρετήρια και Γλωσσάριο (στη σύνταξη των οποίων συνεργάστηκε άμεσα) κυκλοφόρησαν σε τόμο το 1991. Για το δεύτερο τόμο, που είναι έτοιμος για εκτύπωση, ετοίμασε την μεταγραφή 237 ρουμανικών εγγράφων.
Εξέδωσε στα Γαλλικά το 1987 τη Γενεαλογία της οικογένειας Μουρούζη, βιβλίο που βραβεύθηκε το 1994 (στο Λουξεμβούργο) από τη Διεθνή Γενεαλογική και Εραλδική Συνομοσπονδία με το βραβείο Comnene). Είναι έτοιμη προς έκδοση και η ελληνική έκδοση. Σχετικά με την οικογένεια δημοσίευσε (αξιοποιώντας και υλικό του Αρχείου) και οκτώ μελέτες, ενώ συμμετείχε σε οκτώ συνέδρια και συμπόσια. Αναμένεται η ελληνική έκδοση.
2) Ρουμανικά έγγραφα που σχετίζονται με τον Νέο Ελληνισμό και σώζονται σε ελληνικά αρχεία.
Στα πλαίσια του γενικού προγράμματος του Κ.Ν.Ε. άρχισε το 1985 να ασχολείται με τον εντοπισμό και την αξιοποίηση χιλιάδων ρουμανικών εγγράφων που σώζονται στην Ελλάδα και κυρίως στο Άγιον Όρος (όπου σύμφωνα με δικές του έρευνες φυλάσσονται γύρω στις 30.000 ρουμανικά – με την ευρύτερη έννοια – έγγραφα. Η διαφύλαξή τους στο Άγιον Όρος εξηγείται λόγω στενών επαφών των ηγεμόνων της Μολδαβίας και της Βλαχίας τόσο με το Πρωτάτο όσο και με κάθε αγιορείτικη μονή ξεχωριστά στα πλαίσια μιας πολιτικής «αυτοκρατορικού τύπου» που αυτοί ασκούσαν.
Στα πλαίσια της έρευνας – η οποία συνεχίζεται και σήμερα μετά την συνταξιοδότησή του – συμμετείχε με σχετικές ανακοινώσεις σε 23 ελληνικά και διεθνή συνέδρια και συμπόσια, δημοσίευσε οκτώ βιβλία στα Ελληνικά και δύο στα Ρουμανικά, καθώς και 45 μελέτες και άρθρα (ή μόνος του ή σε συνεργασία). Έως τώρα μελέτησε τα αρχεία του Πρωτάτου και των μονών Μεγίστης Λαύρας, Βατοπαιδίου, Ιβήρων, Διονυσίου, Κουτλουμουσίου, Ξηροποτάμου, Δοχειαρίου, Σιμωνόπετρας, Αγίου Παύλου και Εσφιγμένου.
3) Μεταφράσεις βιβλίων από τα Ελληνικά στα Ρουμανικά.
Στα πλαίσια ενός γενικότερου προγράμματος του Κ.Ν.Ε., συμμετείχε part-time με ένα έργο που σκοπό είχε να εντοπίσει ποιά βιβλία έχουν μεταφρασθεί κατά καιρούς – από τα μέσα του 17ου αιώνα και μέχρι το 1918 – από τα Ελληνικά στα Ρουμανικά- και με ποιό τρόπο. Έχει εντοπίσει πάνω από 100 βιβλία μέσα στα οποία αναφέρονται ότι έχουν μεταφρασθεί από την ελληνική γλώσσα (αρχαία ή δημώδη). Έχει δημοσιεύσει δύο άρθρα και έχει μιλήσει σε ένα διεθνές συνέδριο.
Σχέσεις της Ηπείρου με τη Μολδοβλαχία (θέμα εκτός των δραστηριοτήτων του στο Κ.Ν.Ε.)
Η Ήπειρος υπήρξε ανέκαθεν μία περιοχή με την οποία οι ηγεμόνες της Μολδαβίας και της Βλαχίας, είτε Έλληνες είτε Ρουμάνοι, αλλά και αξιωματούχοι, είχαν πολλές και ποικίλες σχέσεις. Μία από τις πτυχές αυτών των επαφών απετέλεσε η αφιέρωση μονών, εκκλησιών ή σκητών της σημερινής Ρουμανίας ως μετόχια σε ηπειρώτικες – ξακουστές ή απλώς γνωστές – μονές. Έχει συμμετάσχει σε δύο συνέδρια και έχει δημοσιεύσει δύο μελέτες.
Ο Ελληνισμός της Ρουμανίας (θέμα εκτός των δραστηριοτήτων του στο Κ.Ν.Ε.)
Πολύ δραστήριος κατά τη διάρκεια αιώνων, με πολλές κοινωνικές ομάδες να έχουν εγκατασταθεί σε διάφορες περιοχές της Ρουμανίας, ο Ελληνισμός της χώρας αυτής τον απασχόλησε πολύ. Έχει συμμετάσχει σε δύο συνέδρια και έχει δημοσιεύσει τρείς μελέτες. Έχει εντάξει τον Ελληνισμό της Ρουμανίας στο βιβλίο του, «Οι Ρουμάνοι. Ιστορία και πολιτισμός» (σσ. 234-254).
Συνολικά αποτελέσματα της επιστημονικής του σταδιοδρομίας (1973-2011) ως προς τις δημοσιεύσεις: 15 βιβλία και 107 μελέτες και άρθρα, στα Ελληνικά, Ρουμανικά, Γαλλικά και Αγγλικά.