Συγγραφείς
Γεώργιος Πατρώνος, Ομότιμος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
Άρθρα
11 Αυγούστου 2024
Είναι άκρως τραγικές (Κυριακή Ζ΄Ματθαίου) Ιερός Άμβων
27 Ιουλίου 2024
Το θαύμα και η θεραπεία (Κυριακή Ε΄ Ματθαἰου) Ιερός Άμβων
17 Φεβρουαρίου 2024
Η πίστη της Χαναναίας (Ματθ. ιε΄ 21-28) Ιερός Άμβων
6 Ιανουαρίου 2024
Θεοφάνεια. Κάθοδος Αγίου Πνεύματος Θεοφάνεια
1 Οκτωβρίου 2022
Κριτήριο πίστεως και έργων η αγάπη (Β΄Λουκά) Ιερός Άμβων
7 Μαΐου 2022
Ερμηνείες για τον κενό τάφο (Κυριακή των Μυροφόρων) Εορταστικοί λόγοι
8 Μαΐου 2021
Επιμένει για να πεισθεί (Κυριακή του Θωμά) Ιερός Άμβων
7 Ιανουαρίου 2021
Ιωάννης ο Βαπτιστής και Πρόδρομος του Κυρίου Θεοφάνεια
13 Ιανουαρίου 2020
Η χαρά στην Παλαιά Διαθήκη Ερμηνεία Αγίας Γραφής
20 Απριλίου 2018
Η «εκκλησιολογική» κατανόηση των εμφανίσεων του αναστάντος Κυρίου Θεολογία
28 Φεβρουαρίου 2016
Κυριακή του Ασώτου: Ζωή μακριά από τον Πατέρα Καινή Διαθήκη
27 Φεβρουαρίου 2016
Παραβολή του Ασώτου: Οι νέοι φεύγουν κι οι Πρεσβύτεροι γίνονται Άσωτοι Καινή Διαθήκη
24 Μαρτίου 2014
Η απάρνηση του εαυτού μας και η άρση του Σταυρού (2ο Μέρος) Ηθική
23 Μαρτίου 2014
Η απάρνηση του εαυτού μας και η άρση του Σταυρού (1ο Μέρος) Ηθική
25 Μαΐου 2013
Σχέση παρούσας και μέλλουσας μορφής της χαράς Ερμηνεία Αγίας Γραφής
21 Μαΐου 2013
Η χριστολογική έννοια της χαράς Θεολογία
18 Μαΐου 2013
Η χαρά ως «ειρήνη» και «μακαριότης» Θεολογία
10 Μαΐου 2013
Η κατανόηση της ανάστασης του Ιησού Χριστού ως συγκεκριμένου ιστορικού γεγονότος Θεολογία
6 Μαΐου 2013
Ο κενός τάφος του εσταυρωμένου Ιησού Θεολογία
6 Αυγούστου 2012
Η μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού Θεολογία
4 Ιανουαρίου 2012
Η βάπτιση του Ιησού και η σημασία της Θεοφάνεια
Σύντομο Βιογραφικό

Ο Γεώργιος Πατρώνος είναι ομότιμος καθηγητής στο τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και δίδαξε Ερμηνευτική και Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης. Έχει σπουδάσει στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Μπίρμιγχαμ και Οξφόρδης. Δίδαξε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, καθώς και στη Ριζάρειο και την Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Έχει προσφέρει ιεραποστολικό έργο στην Ουγκάντα, Κένυα και Τανζανία, ενώ το έργο ποιμαντικής διακονίας σε πολλά μέρη της Ελλάδας και στην Κύπρο συνεχίζεται επί μια τριακονταετία. Θεωρείται παραδοσιακός θεολόγος, συγχρόνως όμως ανανεωτής της θεολογικής γλώσσας, ενώ ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται η συμβολή του στα ανθρωπολογικά θέματα της βιβλικής θεολογίας. Τα αυτοτελή του έργα ανέρχονται σε τριάντα κείμενα.