Ο Τζουζέπ Τέρο, γεννήθηκε το 1951 στην πόλη Figueres, σημαντική πόλη της επαρχίας Girona στην Βόρεια Καταλονία, και σπούδασε Φιλολογία στη Βαρκελώνη. Ακόμα και σήμερα, παρόλο που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους και πιο ιδιαίτερους εκπροσώπους του δεύτερου κύμματος του Καταλανικού Τραγουδιού (»Cancio Catalana»), που εμφανίστηκε μετά την γενιά των Raimon, Maria del Mar Bonet και Lluis Llach, συνεχίζει να εργάζεται ως καθηγητής σε σχολή του Δήμου της Βαρκελώνης, παραδίδοντας μαθήματα Καταλανικής γλώσσας σε ξένους. Κάτι που ο ίδιος θεωρεί λειτούργημα, μιας και συμμετέχει ενεργά στην διατήρηση της Καταλανικής γλώσσας και πολιτισμού, θέμα μείζονος σημασίας στην ιδιαίτερη, αυτή, Αυτονομία.
Η μουσική του χαρακτηρίζεται από τη μελοποιημένη ποίηση, επώνυμων Καταλανών ποιητών (Maria Angels i Anglada,Miquel Marti i Pol, Carles Duarte, Carles Fages de Climent, Joan Salvat-Papasseit, Jordi Bilbeny, Jacint Verdaguer ή Josep Tarrés), αλλά και ανώνυμων, μέσα από παραδοσιακά σονέτα. Έχει μελοποιήσει, σε πολλές περιπτώσεις, παραδοσιακά Ελληνικά σονέτα και στίχους Ελλήνων ποιητών, όπως του Κωνσταντίνου Καβάφη και του Γιάννη Ρίτσου μεταξύ άλλων. Οι επιλογές του, »αντικατοπτρίζουν την δέσμευσή του με τον αγώνα για τις ατομικές και τις συλλογικές ελευθερίες που δεν χαίρουν κοινωνικής αναγνώρισης στις μέρες μας», ενώ φανερώνουν τον έντονο σεβασμό του προς τη Φύση....
Η πρώτη του εμφάνιση έγινε το 1982, στο παλιό γήπεδο της Joventut στην Μπανταλόνα, μπροστά σε 5000 θεατές, μαζί με δύο θρυλικούς μουσικούς της Καταλονίας: την τραγουδίστρια Marina Rossell και τον συνθέτη Lluis Llach. Μεταξύ 1982 και 1986 υπήρξε σταθερός συνεργάτης του τελευταίου, περιοδεύοντας μαζί του στις Καταλανόφωνες περιοχές της Ισπανίας, ενώ το 1986 κυκλοφορεί ο πρώτος του δίσκος, »Batecs d‘Ocells», με τη συμμετοχή της Rossellκαι του Llach. Το 1990 κυκλοφόρησε ο δεύτερός δίσκος του, »Raval», με νέα συμμετοχή της Marina Rossell καθώς και του Georges Moustaki και της Maria del Mar Bonet, της πιο εμβληματικής Καταλανής τραγουδίστριας της γενιάς της, με την οποία οTero είχε δουλέψει και στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των περιοδιών του με τον Llach.
To 1992, με αφορμή την άφιξη της Ολυμπιακής Φλόγας, έλαβε μέρος μαζί με τραγουδιστές και ηθοποιούς – όπως η Ειρήνη Παππά, η Carme Callol και ο Cesc Gelabert, μεταξύ άλλων -, σε ρεσιτάλ που μεταδόθηκε από την Καταλανική και την Κρατική Τηλεόραση (TV3 και Tve2 αντίστοιχα), ενώ την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε και ο τρίτος του δίσκος, »Primeres Cancions», όπου συγκέντρωσε τα καλύτερα τραγούδια των δύο πρώτων. Το 1993 εμφανίστηκε και σε τέσσερις συναυλίες με την μεγάλη Ελληνίδα ερμηνεύτρια Νένα Βενετσάνου, γεγονός που υπήρξε σταθμός για τις Ελληνο-Καταλανικές σχέσεις στη μουσική, αφού άνοιξε τις πόρτες σε επόμενες συνεργασίες μεταξύ Ελλήνων και Καταλανών δημιουργών και ερμηνευτών. Μεταξύ του 1995 και του 2008, κυκλοφόρησε 5 νέους δίσκους: »Lladre d’Amor» (1995), »Camins deTarda» (1998), »Sal» (2002), »Et deixare la veu» (2002 – βασισμένα σε κείμενα της Maria Angels Anglada, σε απαγγελία των ηθοποιών Carme Callol καιPepa López), και »Fronteres…» (2008), σε μία νέα συνεργασία του με τις Marina Rossell και Maria del Mar Bonet. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, έχει, επίσης, συνεργαστεί και με άλλες σημαντικές προσωπικότητες της Έντεχνης και της Παραδοσιακής μουσικής σκηνής, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν η Μαρία Φαραντούρη, ο Χρήστος Τσιαμούλης, και η Πορτογαλέζα τραγουδίστρια Missia. Πηγή: http://www.blaugrana.gr/2012/07/25/josep-tero/ (Το κείμενο επιμελήθηκε ο Φοίβος)