Ήταν από την Παφλαγονία και έζησε τον 10o αιώνα. Οι γονείς του Βασίλειος και Θεοφανώ, φρόντισαν για την καλή του εκπαίδευση. Τις σπουδές του συμπλήρωσε στην Κωνσταντινούπολη με την κηδεμονία ισχυρού θείου του στην Αυλή.

Με την επιμονή του θείου του, μπήκε και αυτός στην Αυλή. Όταν όμως πέθανε ο θείος του, άφησε την Αυλή του Παλατιού και ζήτησε να εισαχθεί στην περίφημη Ιερά Μονή του Στουδίου. Δεν τον δέχτηκαν όμως αρχικά λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Αργότερα όμως τον δέχτηκαν. Εκεί μαθήτευσε κοντά στον ομώνυμο προϊστάμενό του Συμεών, με τις οδηγίες του οποίου ευδοκιμούσε στις θεολογικές μελέτες και στην πνευματική ζωή. Συναντάμε κατόπιν τον Συμεών στη Μονή του Αγίου Μάμαντα, όπου πήρε το μοναχικό σχήμα και στη συνέχεια έγινε ηγούμενός της. Επειδή όμως θέλησε να επιβάλει τους μοναστικούς κανόνες του Μεγάλου Βασιλείου, συνάντησε ζωηρή αντίδραση και παραιτήθηκε. Ασχολήθηκε αποκλειστικά με θεολογικές μελέτες και συγγραφές. Κατηγορήθηκε από τον Μητροπολίτη Νικομηδείας Στέφανο ότι, γιόρταζε από μόνος του σαν επίσημο Άγιο τον γέροντα Συμεών και η περιπέτεια αυτή του κόστισε έξι χρόνια ταλαιπωρίες. Τελικά, διατάχθηκε να πάει σ’ ένα μοναχικό παρεκκλήσι της Αγίας Μαρίνας, στην Ασιατική όχθη της Προποντίδας, όπου και πέθανε σε γεροντική ηλικία (κατά το 1020). Από τις συγγραφές του σώζονται 92 λόγοι, 282 πρακτικά και θεολογικά κεφάλαια, καθώς και θεολογικούς ύμνους. Για τη θεολογική του δεινότητα ονομάστηκε: Νέος Θεολόγος. Εορτάζεται στις 12 Μαρτίου.